Jump to content

दुर्भिक्ष

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

    From दुस्- (dus-, bad, difficult) +‎ भिक्षा (bhikṣā, alms; means of subsistence).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    दुर्भिक्ष (durbhikṣa) stemn

    1. famine
      Synonym: अकाल (akāla)
      • c. 500 BCE – 100 BCE, Rāmāyaṇa 1.1.90:
        प्रहृष्टमुदितो लोकस् तुष्टः पुष्टस् सुधार्मिकः ।
        निरामयो ह्य् अरोगश् च दुर्भिक्षभयवर्जितः ॥
        prahṛṣṭamudito lokas tuṣṭaḥ puṣṭas sudhārmikaḥ.
        nirāmayo hy arogaś ca durbhikṣabhayavarjitaḥ.
        The world was happy and rejoicing, contended and nourished, righteous, healthy and devoid of disease, and free from fear of famine.

    Declension

    [edit]
    Neuter a-stem declension of दुर्भिक्ष (durbhikṣa)
    Singular Dual Plural
    Nominative दुर्भिक्षम्
    durbhikṣam
    दुर्भिक्षे
    durbhikṣe
    दुर्भिक्षाणि / दुर्भिक्षा¹
    durbhikṣāṇi / durbhikṣā¹
    Vocative दुर्भिक्ष
    durbhikṣa
    दुर्भिक्षे
    durbhikṣe
    दुर्भिक्षाणि / दुर्भिक्षा¹
    durbhikṣāṇi / durbhikṣā¹
    Accusative दुर्भिक्षम्
    durbhikṣam
    दुर्भिक्षे
    durbhikṣe
    दुर्भिक्षाणि / दुर्भिक्षा¹
    durbhikṣāṇi / durbhikṣā¹
    Instrumental दुर्भिक्षेण
    durbhikṣeṇa
    दुर्भिक्षाभ्याम्
    durbhikṣābhyām
    दुर्भिक्षैः / दुर्भिक्षेभिः¹
    durbhikṣaiḥ / durbhikṣebhiḥ¹
    Dative दुर्भिक्षाय
    durbhikṣāya
    दुर्भिक्षाभ्याम्
    durbhikṣābhyām
    दुर्भिक्षेभ्यः
    durbhikṣebhyaḥ
    Ablative दुर्भिक्षात्
    durbhikṣāt
    दुर्भिक्षाभ्याम्
    durbhikṣābhyām
    दुर्भिक्षेभ्यः
    durbhikṣebhyaḥ
    Genitive दुर्भिक्षस्य
    durbhikṣasya
    दुर्भिक्षयोः
    durbhikṣayoḥ
    दुर्भिक्षाणाम्
    durbhikṣāṇām
    Locative दुर्भिक्षे
    durbhikṣe
    दुर्भिक्षयोः
    durbhikṣayoḥ
    दुर्भिक्षेषु
    durbhikṣeṣu
    Notes
    • ¹Vedic

    Descendants

    [edit]

    References

    [edit]