दीक्षित

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• দীক্ষিত (Assamese script)
• ᬤᬷᬓ᭄ᬱᬶᬢ (Balinese script)
• দীক্ষিত (Bengali script)
• 𑰟𑰱𑰎𑰿𑰬𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀤𑀻𑀓𑁆𑀱𑀺𑀢 (Brahmi script)
• ဒီက္ၑိတ (Burmese script)
• દીક્ષિત (Gujarati script)
• ਦੀਕ੍ਸ਼ਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌦𑍀𑌕𑍍𑌷𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦢꦷꦏ꧀ꦰꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂠𑂲𑂍𑂹𑂭𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ದೀಕ್ಷಿತ (Kannada script)
• ទីក្ឞិត (Khmer script)
• ທີກ຺ຩິຕ (Lao script)
• ദീക്ഷിത (Malayalam script)
• ᡩᡳᡳᡬᢢᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘟𑘲𑘎𑘿𑘬𑘱𑘝 (Modi script)
• ᢑᠢᠢᢉᢔᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦿𑧓𑦮𑧠𑧌𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐡𑐷𑐎𑑂𑐲𑐶𑐟 (Newa script)
• ଦୀକ୍ଷିତ (Odia script)
• ꢣꢷꢒ꣄ꢰꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆢𑆵𑆑𑇀𑆰𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖟𑖱𑖎𑖿𑖬𑖰𑖝 (Siddham script)
• දීක්‍ෂිත (Sinhalese script)
• 𑩭𑩑𑩛𑩜 𑪙𑪀𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚛𑚯𑚊𑚶𑚮𑚙 (Takri script)
• தீ³க்ஷித (Tamil script)
• దీక్షిత (Telugu script)
• ทีกฺษิต (Thai script)
• དཱི་ཀྵི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒠𑒲𑒏𑓂𑒭𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨛𑨁𑨊𑨋𑩇𑨯𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root दीक्ष् (dīkṣ, “to consecrate”), ultimately from Proto-Indo-European *deḱ- (“to offer”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /diːk.ʂi.tɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /d̪iːk.ʂi.t̪ɐ/

Adjective

दीक्षित • (dīkṣitá)

1. consecrated, initiated into
2. prepared, ready fo
3. performed

Declension

Masculine a-stem declension of दीक्षित

	singular	dual	plural
nominative	दीक्षितः (dīkṣitáḥ)	दीक्षितौ (dīkṣitaú) दीक्षिता¹ (dīkṣitā́¹)	दीक्षिताः (dīkṣitā́ḥ) दीक्षितासः¹ (dīkṣitā́saḥ¹)
vocative	दीक्षित (dī́kṣita)	दीक्षितौ (dī́kṣitau) दीक्षिता¹ (dī́kṣitā¹)	दीक्षिताः (dī́kṣitāḥ) दीक्षितासः¹ (dī́kṣitāsaḥ¹)
accusative	दीक्षितम् (dīkṣitám)	दीक्षितौ (dīkṣitaú) दीक्षिता¹ (dīkṣitā́¹)	दीक्षितान् (dīkṣitā́n)
instrumental	दीक्षितेन (dīkṣiténa)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षितैः (dīkṣitaíḥ) दीक्षितेभिः¹ (dīkṣitébhiḥ¹)
dative	दीक्षिताय (dīkṣitā́ya)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षितेभ्यः (dīkṣitébhyaḥ)
ablative	दीक्षितात् (dīkṣitā́t)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षितेभ्यः (dīkṣitébhyaḥ)
genitive	दीक्षितस्य (dīkṣitásya)	दीक्षितयोः (dīkṣitáyoḥ)	दीक्षितानाम् (dīkṣitā́nām)
locative	दीक्षिते (dīkṣité)	दीक्षितयोः (dīkṣitáyoḥ)	दीक्षितेषु (dīkṣitéṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of दीक्षिता

	singular	dual	plural
nominative	दीक्षिता (dīkṣitā́)	दीक्षिते (dīkṣité)	दीक्षिताः (dīkṣitā́ḥ)
vocative	दीक्षिते (dī́kṣite)	दीक्षिते (dī́kṣite)	दीक्षिताः (dī́kṣitāḥ)
accusative	दीक्षिताम् (dīkṣitā́m)	दीक्षिते (dīkṣité)	दीक्षिताः (dīkṣitā́ḥ)
instrumental	दीक्षितया (dīkṣitáyā) दीक्षिता¹ (dīkṣitā́¹)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षिताभिः (dīkṣitā́bhiḥ)
dative	दीक्षितायै (dīkṣitā́yai)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षिताभ्यः (dīkṣitā́bhyaḥ)
ablative	दीक्षितायाः (dīkṣitā́yāḥ) दीक्षितायै² (dīkṣitā́yai²)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षिताभ्यः (dīkṣitā́bhyaḥ)
genitive	दीक्षितायाः (dīkṣitā́yāḥ) दीक्षितायै² (dīkṣitā́yai²)	दीक्षितयोः (dīkṣitáyoḥ)	दीक्षितानाम् (dīkṣitā́nām)
locative	दीक्षितायाम् (dīkṣitā́yām)	दीक्षितयोः (dīkṣitáyoḥ)	दीक्षितासु (dīkṣitā́su)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of दीक्षित

	singular	dual	plural
nominative	दीक्षितम् (dīkṣitám)	दीक्षिते (dīkṣité)	दीक्षितानि (dīkṣitā́ni) दीक्षिता¹ (dīkṣitā́¹)
vocative	दीक्षित (dī́kṣita)	दीक्षिते (dī́kṣite)	दीक्षितानि (dī́kṣitāni) दीक्षिता¹ (dī́kṣitā¹)
accusative	दीक्षितम् (dīkṣitám)	दीक्षिते (dīkṣité)	दीक्षितानि (dīkṣitā́ni) दीक्षिता¹ (dīkṣitā́¹)
instrumental	दीक्षितेन (dīkṣiténa)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षितैः (dīkṣitaíḥ) दीक्षितेभिः¹ (dīkṣitébhiḥ¹)
dative	दीक्षिताय (dīkṣitā́ya)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षितेभ्यः (dīkṣitébhyaḥ)
ablative	दीक्षितात् (dīkṣitā́t)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitā́bhyām)	दीक्षितेभ्यः (dīkṣitébhyaḥ)
genitive	दीक्षितस्य (dīkṣitásya)	दीक्षितयोः (dīkṣitáyoḥ)	दीक्षितानाम् (dīkṣitā́nām)
locative	दीक्षिते (dīkṣité)	दीक्षितयोः (dīkṣitáyoḥ)	दीक्षितेषु (dīkṣitéṣu)

• ¹Vedic

Noun

दीक्षित • (dīkṣitá) stem, m

1. a priest engaged in a diksha

Declension

Masculine a-stem declension of दीक्षित

	singular	dual	plural
nominative	दीक्षितः (dīkṣitaḥ)	दीक्षितौ (dīkṣitau) दीक्षिता¹ (dīkṣitā¹)	दीक्षिताः (dīkṣitāḥ) दीक्षितासः¹ (dīkṣitāsaḥ¹)
vocative	दीक्षित (dīkṣita)	दीक्षितौ (dīkṣitau) दीक्षिता¹ (dīkṣitā¹)	दीक्षिताः (dīkṣitāḥ) दीक्षितासः¹ (dīkṣitāsaḥ¹)
accusative	दीक्षितम् (dīkṣitam)	दीक्षितौ (dīkṣitau) दीक्षिता¹ (dīkṣitā¹)	दीक्षितान् (dīkṣitān)
instrumental	दीक्षितेन (dīkṣitena)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitābhyām)	दीक्षितैः (dīkṣitaiḥ) दीक्षितेभिः¹ (dīkṣitebhiḥ¹)
dative	दीक्षिताय (dīkṣitāya)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitābhyām)	दीक्षितेभ्यः (dīkṣitebhyaḥ)
ablative	दीक्षितात् (dīkṣitāt)	दीक्षिताभ्याम् (dīkṣitābhyām)	दीक्षितेभ्यः (dīkṣitebhyaḥ)
genitive	दीक्षितस्य (dīkṣitasya)	दीक्षितयोः (dīkṣitayoḥ)	दीक्षितानाम् (dīkṣitānām)
locative	दीक्षिते (dīkṣite)	दीक्षितयोः (dīkṣitayoḥ)	दीक्षितेषु (dīkṣiteṣu)

• ¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “दीक्षित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0480.
• Arthur Anthony Macdonell (1893) “दीक्षित”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press
• William Dwight Whitney, 1885, The Roots, Verb-forms, and Primary Derivatives of the Sanskrit Language, Leipzig: Breitkopf and Härtel, page 074
• Otto Böhtlingk, Richard Schmidt (1879-1928) “दीक्षित”, in Walter Slaje, Jürgen Hanneder, Paul Molitor, Jörg Ritter, editors, Nachtragswörterbuch des Sanskrit [Dictionary of Sanskrit with supplements] (in German), Halle-Wittenberg: Martin-Luther-Universität, published 2016

• Mallory, J. P. with Adams, D. Q. (2006) The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World (Oxford Linguistics), New York: Oxford University Press, →ISBN, page 270
• Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 109
• Pokorny, Julius (1959) “0189”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 1, Bern, München: Francke Verlag, page 0189