दिङ्मुख

Sanskrit

Classical Sanskrit compound of दिङ् (diṅ, “quarter, direction; point; sky, heaven”) +‎ मुख (múkha, “face; front”).

दिङ्मुख • (diṅmukha) stem

Masculine a-stem declension of दिङ्मुख (diṅmukha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दिङ्मुखः diṅmukhaḥ	दिङ्मुखौ diṅmukhau	दिङ्मुखाः diṅmukhāḥ
Vocative	दिङ्मुख diṅmukha	दिङ्मुखौ diṅmukhau	दिङ्मुखाः diṅmukhāḥ
Accusative	दिङ्मुखम् diṅmukham	दिङ्मुखौ diṅmukhau	दिङ्मुखान् diṅmukhān
Instrumental	दिङ्मुखेन diṅmukhena	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखैः diṅmukhaiḥ
Dative	दिङ्मुखाय diṅmukhāya	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखेभ्यः diṅmukhebhyaḥ
Ablative	दिङ्मुखात् diṅmukhāt	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखेभ्यः diṅmukhebhyaḥ
Genitive	दिङ्मुखस्य diṅmukhasya	दिङ्मुखयोः diṅmukhayoḥ	दिङ्मुखानाम् diṅmukhānām
Locative	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखयोः diṅmukhayoḥ	दिङ्मुखेषु diṅmukheṣu

Feminine ī-stem declension of दिङ्मुखी (diṅmukhī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दिङ्मुखी diṅmukhī	दिङ्मुख्यौ diṅmukhyau	दिङ्मुख्यः diṅmukhyaḥ
Vocative	दिङ्मुखि diṅmukhi	दिङ्मुख्यौ diṅmukhyau	दिङ्मुख्यः diṅmukhyaḥ
Accusative	दिङ्मुखीम् diṅmukhīm	दिङ्मुख्यौ diṅmukhyau	दिङ्मुखीः diṅmukhīḥ
Instrumental	दिङ्मुख्या diṅmukhyā	दिङ्मुखीभ्याम् diṅmukhībhyām	दिङ्मुखीभिः diṅmukhībhiḥ
Dative	दिङ्मुख्यै diṅmukhyai	दिङ्मुखीभ्याम् diṅmukhībhyām	दिङ्मुखीभ्यः diṅmukhībhyaḥ
Ablative	दिङ्मुख्याः diṅmukhyāḥ	दिङ्मुखीभ्याम् diṅmukhībhyām	दिङ्मुखीभ्यः diṅmukhībhyaḥ
Genitive	दिङ्मुख्याः diṅmukhyāḥ	दिङ्मुख्योः diṅmukhyoḥ	दिङ्मुखीनाम् diṅmukhīnām
Locative	दिङ्मुख्याम् diṅmukhyām	दिङ्मुख्योः diṅmukhyoḥ	दिङ्मुखीषु diṅmukhīṣu

Neuter a-stem declension of दिङ्मुख (diṅmukha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दिङ्मुखम् diṅmukham	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखानि diṅmukhāni
Vocative	दिङ्मुख diṅmukha	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखानि diṅmukhāni
Accusative	दिङ्मुखम् diṅmukham	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखानि diṅmukhāni
Instrumental	दिङ्मुखेन diṅmukhena	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखैः diṅmukhaiḥ
Dative	दिङ्मुखाय diṅmukhāya	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखेभ्यः diṅmukhebhyaḥ
Ablative	दिङ्मुखात् diṅmukhāt	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखेभ्यः diṅmukhebhyaḥ
Genitive	दिङ्मुखस्य diṅmukhasya	दिङ्मुखयोः diṅmukhayoḥ	दिङ्मुखानाम् diṅmukhānām
Locative	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखयोः diṅmukhayoḥ	दिङ्मुखेषु diṅmukheṣu

दिङ्मुख • (diṅmukha) stem, n

Neuter a-stem declension of दिङ्मुख (diṅmukha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दिङ्मुखम् diṅmukham	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखानि diṅmukhāni
Vocative	दिङ्मुख diṅmukha	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखानि diṅmukhāni
Accusative	दिङ्मुखम् diṅmukham	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखानि diṅmukhāni
Instrumental	दिङ्मुखेन diṅmukhena	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखैः diṅmukhaiḥ
Dative	दिङ्मुखाय diṅmukhāya	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखेभ्यः diṅmukhebhyaḥ
Ablative	दिङ्मुखात् diṅmukhāt	दिङ्मुखाभ्याम् diṅmukhābhyām	दिङ्मुखेभ्यः diṅmukhebhyaḥ
Genitive	दिङ्मुखस्य diṅmukhasya	दिङ्मुखयोः diṅmukhayoḥ	दिङ्मुखानाम् diṅmukhānām
Locative	दिङ्मुखे diṅmukhe	दिङ्मुखयोः diṅmukhayoḥ	दिङ्मुखेषु diṅmukheṣu