Jump to content

दस्यु

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit दस्यु (dasyu).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /d̪əs.juː/, [d̪ɐs.juː]

Noun

[edit]

दस्यु (dasyum

  1. bandit, dacoit, outlaw
    Synonym: डाकू (ḍākū)
  2. barbarian

Declension

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Indo-Iranian *dásyuš- (enemy, foreigner, foreign people, foreign land), from Proto-Indo-European *des- (enemy, foreigner).[1] See दास (dāsa, demon, slave, foreigner).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

दस्यु (dasyu) stemm

  1. impious man
  2. barbarian

Declension

[edit]
Masculine u-stem declension of दस्यु
Nom. sg. दस्युः (dasyuḥ)
Gen. sg. दस्योः (dasyoḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दस्युः (dasyuḥ) दस्यू (dasyū) दस्यवः (dasyavaḥ)
Vocative दस्यो (dasyo) दस्यू (dasyū) दस्यवः (dasyavaḥ)
Accusative दस्युम् (dasyum) दस्यू (dasyū) दस्यून् (dasyūn)
Instrumental दस्युना (dasyunā) दस्युभ्याम् (dasyubhyām) दस्युभिः (dasyubhiḥ)
Dative दस्यवे (dasyave) दस्युभ्याम् (dasyubhyām) दस्युभ्यः (dasyubhyaḥ)
Ablative दस्योः (dasyoḥ) दस्युभ्याम् (dasyubhyām) दस्युभ्यः (dasyubhyaḥ)
Genitive दस्योः (dasyoḥ) दस्य्वोः (dasyvoḥ) दस्यूनाम् (dasyūnām)
Locative दस्यौ (dasyau) दस्य्वोः (dasyvoḥ) दस्युषु (dasyuṣu)

References

[edit]
  1. ^ Mallory, J. P. with Adams, D. Q. (2006) The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World (Oxford Linguistics), New York: Oxford University Press, →ISBN, page 179