Jump to content

जित

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /d͡ʒɪt̪/

Etymology 1

[edit]

Borrowed from Sanskrit जित (jitá).

Adjective

[edit]

जित (jit)

  1. conquered, subdued

Etymology 2

[edit]

From Sanskrit यत्र (yatra).

Adverb

[edit]

जित (jit)

  1. whither, whithersoever
    Synonym: जहाँ (jahā̃)

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Adjective

[edit]

जित

  1. Devanagari script form of jita, which is past participle of जेति (jeti, to win)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From the root जि (ji, to win), from Proto-Indo-European *gʷey- (to win, conquer).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

जित (jitá) stem

  1. won, conquered
  2. acquired
  3. subdued

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of जित (jitá)
Singular Dual Plural
Nominative जितः
jitáḥ
जितौ / जिता¹
jitaú / jitā́¹
जिताः / जितासः¹
jitā́ḥ / jitā́saḥ¹
Vocative जित
jíta
जितौ / जिता¹
jítau / jítā¹
जिताः / जितासः¹
jítāḥ / jítāsaḥ¹
Accusative जितम्
jitám
जितौ / जिता¹
jitaú / jitā́¹
जितान्
jitā́n
Instrumental जितेन
jiténa
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जितैः / जितेभिः¹
jitaíḥ / jitébhiḥ¹
Dative जिताय
jitā́ya
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जितेभ्यः
jitébhyaḥ
Ablative जितात्
jitā́t
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जितेभ्यः
jitébhyaḥ
Genitive जितस्य
jitásya
जितयोः
jitáyoḥ
जितानाम्
jitā́nām
Locative जिते
jité
जितयोः
jitáyoḥ
जितेषु
jitéṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of जिता (jitā́)
Singular Dual Plural
Nominative जिता
jitā́
जिते
jité
जिताः
jitā́ḥ
Vocative जिते
jíte
जिते
jíte
जिताः
jítāḥ
Accusative जिताम्
jitā́m
जिते
jité
जिताः
jitā́ḥ
Instrumental जितया / जिता¹
jitáyā / jitā́¹
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जिताभिः
jitā́bhiḥ
Dative जितायै
jitā́yai
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जिताभ्यः
jitā́bhyaḥ
Ablative जितायाः / जितायै²
jitā́yāḥ / jitā́yai²
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जिताभ्यः
jitā́bhyaḥ
Genitive जितायाः / जितायै²
jitā́yāḥ / jitā́yai²
जितयोः
jitáyoḥ
जितानाम्
jitā́nām
Locative जितायाम्
jitā́yām
जितयोः
jitáyoḥ
जितासु
jitā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of जित (jitá)
Singular Dual Plural
Nominative जितम्
jitám
जिते
jité
जितानि / जिता¹
jitā́ni / jitā́¹
Vocative जित
jíta
जिते
jíte
जितानि / जिता¹
jítāni / jítā¹
Accusative जितम्
jitám
जिते
jité
जितानि / जिता¹
jitā́ni / jitā́¹
Instrumental जितेन
jiténa
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जितैः / जितेभिः¹
jitaíḥ / jitébhiḥ¹
Dative जिताय
jitā́ya
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जितेभ्यः
jitébhyaḥ
Ablative जितात्
jitā́t
जिताभ्याम्
jitā́bhyām
जितेभ्यः
jitébhyaḥ
Genitive जितस्य
jitásya
जितयोः
jitáyoḥ
जितानाम्
jitā́nām
Locative जिते
jité
जितयोः
jitáyoḥ
जितेषु
jitéṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]
  • Hindi: जित (jit)
  • Urdu: جیت (jet)
  • Bengali: জিৎ (jit)
  • Punjabi: ਜਿੱਤ (jitta)
  • Pali: jita

References

[edit]