गञ्ज

See also: गञ्जा

Sanskrit

From Proto-Indo-European *gang- (“to mock”). Cognate with Ancient Greek γαγγαίνειν (gangaínein, “to laugh at, mock”), Old English canc (“jeering, scorn”).

गञ्ज • (gañja) stem, m

Borrowed from Persian (ganj).

गञ्ज • (gañja) stem, m or n

Masculine a-stem declension of गञ्ज
	singular	dual	plural
nominative	गञ्जः (gañjaḥ)	गञ्जौ (gañjau) गञ्जा¹ (gañjā¹)	गञ्जाः (gañjāḥ) गञ्जासः¹ (gañjāsaḥ¹)
vocative	गञ्ज (gañja)	गञ्जौ (gañjau) गञ्जा¹ (gañjā¹)	गञ्जाः (gañjāḥ) गञ्जासः¹ (gañjāsaḥ¹)
accusative	गञ्जम् (gañjam)	गञ्जौ (gañjau) गञ्जा¹ (gañjā¹)	गञ्जान् (gañjān)
instrumental	गञ्जेन (gañjena)	गञ्जाभ्याम् (gañjābhyām)	गञ्जैः (gañjaiḥ) गञ्जेभिः¹ (gañjebhiḥ¹)
dative	गञ्जाय (gañjāya)	गञ्जाभ्याम् (gañjābhyām)	गञ्जेभ्यः (gañjebhyaḥ)
ablative	गञ्जात् (gañjāt)	गञ्जाभ्याम् (gañjābhyām)	गञ्जेभ्यः (gañjebhyaḥ)
genitive	गञ्जस्य (gañjasya)	गञ्जयोः (gañjayoḥ)	गञ्जानाम् (gañjānām)
locative	गञ्जे (gañje)	गञ्जयोः (gañjayoḥ)	गञ्जेषु (gañjeṣu)

Neuter a-stem declension of गञ्ज
	singular	dual	plural
nominative	गञ्जम् (gañjam)	गञ्जे (gañje)	गञ्जानि (gañjāni) गञ्जा¹ (gañjā¹)
vocative	गञ्ज (gañja)	गञ्जे (gañje)	गञ्जानि (gañjāni) गञ्जा¹ (gañjā¹)
accusative	गञ्जम् (gañjam)	गञ्जे (gañje)	गञ्जानि (gañjāni) गञ्जा¹ (gañjā¹)
instrumental	गञ्जेन (gañjena)	गञ्जाभ्याम् (gañjābhyām)	गञ्जैः (gañjaiḥ) गञ्जेभिः¹ (gañjebhiḥ¹)
dative	गञ्जाय (gañjāya)	गञ्जाभ्याम् (gañjābhyām)	गञ्जेभ्यः (gañjebhyaḥ)
ablative	गञ्जात् (gañjāt)	गञ्जाभ्याम् (gañjābhyām)	गञ्जेभ्यः (gañjebhyaḥ)
genitive	गञ्जस्य (gañjasya)	गञ्जयोः (gañjayoḥ)	गञ्जानाम् (gañjānām)
locative	गञ्जे (gañje)	गञ्जयोः (gañjayoḥ)	गञ्जेषु (gañjeṣu)

Monier Williams (1899) “गञ्ज”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 342.