Jump to content

कुर्कुर

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

An onomatopoeic word evocative of a dog's barking, possibly borrowed from a substrate language.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कुर्कुर (kurkura) stemm

  1. dog

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of कुर्कुर
singular dual plural
nominative कुर्कुरः (kurkuraḥ) कुर्कुरौ (kurkurau)
कुर्कुरा¹ (kurkurā¹)
कुर्कुराः (kurkurāḥ)
कुर्कुरासः¹ (kurkurāsaḥ¹)
vocative कुर्कुर (kurkura) कुर्कुरौ (kurkurau)
कुर्कुरा¹ (kurkurā¹)
कुर्कुराः (kurkurāḥ)
कुर्कुरासः¹ (kurkurāsaḥ¹)
accusative कुर्कुरम् (kurkuram) कुर्कुरौ (kurkurau)
कुर्कुरा¹ (kurkurā¹)
कुर्कुरान् (kurkurān)
instrumental कुर्कुरेण (kurkureṇa) कुर्कुराभ्याम् (kurkurābhyām) कुर्कुरैः (kurkuraiḥ)
कुर्कुरेभिः¹ (kurkurebhiḥ¹)
dative कुर्कुराय (kurkurāya) कुर्कुराभ्याम् (kurkurābhyām) कुर्कुरेभ्यः (kurkurebhyaḥ)
ablative कुर्कुरात् (kurkurāt) कुर्कुराभ्याम् (kurkurābhyām) कुर्कुरेभ्यः (kurkurebhyaḥ)
genitive कुर्कुरस्य (kurkurasya) कुर्कुरयोः (kurkurayoḥ) कुर्कुराणाम् (kurkurāṇām)
locative कुर्कुरे (kurkure) कुर्कुरयोः (kurkurayoḥ) कुर्कुरेषु (kurkureṣu)
  • ¹Vedic

References

[edit]
  • Monier Williams (1899) “कुर्कुर”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 294/2.
  • Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 372