किरति
Appearance
Sanskrit
[edit]Etymology
[edit]Perhaps from Proto-Indo-European *(s)kelH- (“to split, separate”). Cognate with Ancient Greek σκάλλω (skállō, “to stir up; to search”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]किरति • (kiráti) third-singular indicative (class 6, type P, root कॄ)
Conjugation
[edit]Present: किरति (kiráti), किरते (kiráte) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | किरति kiráti |
किरतः kirátaḥ |
किरन्ति kiránti |
किरते kiráte |
किरेते kiréte |
किरन्ते kiránte | |
Second | किरसि kirási |
किरथः kiráthaḥ |
किरथ kirátha |
किरसे kiráse |
किरेथे kiréthe |
किरध्वे kirádhve | |
First | किरामि kirā́mi |
किरावः kirā́vaḥ |
किरामः / किरामसि¹ kirā́maḥ / kirā́masi¹ |
किरे kiré |
किरावहे kirā́vahe |
किरामहे kirā́mahe | |
Imperative | |||||||
Third | किरतु kirátu |
किरताम् kirátām |
किरन्तु kirántu |
किरताम् kirátām |
किरेताम् kirétām |
किरन्ताम् kirántām | |
Second | किर kirá |
किरतम् kirátam |
किरत kiráta |
किरस्व kirásva |
किरेथाम् kiréthām |
किरध्वम् kirádhvam | |
First | किराणि kirā́ṇi |
किराव kirā́va |
किराम kirā́ma |
किरै kiraí |
किरावहै kirā́vahai |
किरामहै kirā́mahai | |
Optative/Potential | |||||||
Third | किरेत् kirét |
किरेताम् kirétām |
किरेयुः kiréyuḥ |
किरेत kiréta |
किरेयाताम् kiréyātām |
किरेरन् kiréran | |
Second | किरेः kiréḥ |
किरेतम् kirétam |
किरेत kiréta |
किरेथाः kiréthāḥ |
किरेयाथाम् kiréyāthām |
किरेध्वम् kirédhvam | |
First | किरेयम् kiréyam |
किरेव kiréva |
किरेम kiréma |
किरेय kiréya |
किरेवहि kirévahi |
किरेमहि kirémahi | |
Subjunctive | |||||||
Third | किरात् / किराति kirā́t / kirā́ti |
किरातः kirā́taḥ |
किरान् kirā́n |
किराते / किरातै kirā́te / kirā́tai |
किरैते kiraíte |
किरन्त / किरान्तै kiránta / kirā́ntai | |
Second | किराः / किरासि kirā́ḥ / kirā́si |
किराथः kirā́thaḥ |
किराथ kirā́tha |
किरासे / किरासै kirā́se / kirā́sai |
किरैथे kiraíthe |
किराध्वै kirā́dhvai | |
First | किराणि kirā́ṇi |
किराव kirā́va |
किराम kirā́ma |
किरै kiraí |
किरावहै kirā́vahai |
किरामहै kirā́mahai | |
Participles | |||||||
किरत् kirát |
किरमाण kirámāṇa | ||||||
Notes |
|
Imperfect: अकिरत् (ákirat), अकिरत (ákirata) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | |||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
Indicative | ||||||
Third | अकिरत् ákirat |
अकिरताम् ákiratām |
अकिरन् ákiran |
अकिरत ákirata |
अकिरेताम् ákiretām |
अकिरन्त ákiranta |
Second | अकिरः ákiraḥ |
अकिरतम् ákiratam |
अकिरत ákirata |
अकिरथाः ákirathāḥ |
अकिरेथाम् ákirethām |
अकिरध्वम् ákiradhvam |
First | अकिरम् ákiram |
अकिराव ákirāva |
अकिराम ákirāma |
अकिरे ákire |
अकिरावहि ákirāvahi |
अकिरामहि ákirāmahi |
Descendants
[edit]- Prakrit: 𑀓𑀺𑀭𑀇 (kiraï)
- Central:
- Northwestern:
- Southern:
References
[edit]- Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “kirati”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 162
- Mayrhofer, Manfred (1992) “KAR¹²”, in Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan][1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 311