Jump to content

कर्षण

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit कर्षण (karṣaṇa)

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /kəɾ.ʂəɳ/, [kɐɾ.ʃɐ̃ɳ]

Noun

[edit]

कर्षण (karṣaṇm (Urdu spelling کرشن)

  1. pulling, drawing, haulage
  2. attracting, attraction

Declension

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

कृष् (kṛṣ) +‎ -अन (-ana).

Noun

[edit]

कर्षण (karṣaṇa) stemn

  1. an act of toiling, farming

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of कर्षण
singular dual plural
nominative कर्षणः (karṣaṇaḥ) कर्षणौ (karṣaṇau)
कर्षणा¹ (karṣaṇā¹)
कर्षणाः (karṣaṇāḥ)
कर्षणासः¹ (karṣaṇāsaḥ¹)
vocative कर्षण (karṣaṇa) कर्षणौ (karṣaṇau)
कर्षणा¹ (karṣaṇā¹)
कर्षणाः (karṣaṇāḥ)
कर्षणासः¹ (karṣaṇāsaḥ¹)
accusative कर्षणम् (karṣaṇam) कर्षणौ (karṣaṇau)
कर्षणा¹ (karṣaṇā¹)
कर्षणान् (karṣaṇān)
instrumental कर्षणेन (karṣaṇena) कर्षणाभ्याम् (karṣaṇābhyām) कर्षणैः (karṣaṇaiḥ)
कर्षणेभिः¹ (karṣaṇebhiḥ¹)
dative कर्षणाय (karṣaṇāya) कर्षणाभ्याम् (karṣaṇābhyām) कर्षणेभ्यः (karṣaṇebhyaḥ)
ablative कर्षणात् (karṣaṇāt) कर्षणाभ्याम् (karṣaṇābhyām) कर्षणेभ्यः (karṣaṇebhyaḥ)
genitive कर्षणस्य (karṣaṇasya) कर्षणयोः (karṣaṇayoḥ) कर्षणानाम् (karṣaṇānām)
locative कर्षणे (karṣaṇe) कर्षणयोः (karṣaṇayoḥ) कर्षणेषु (karṣaṇeṣu)
  • ¹Vedic
[edit]