कयंत

Apabhramsa

Etymology

Inherited from Prakrit कयंत (kayaṃta), from Sanskrit कृतान्त (kṛtānta, “causing an end; Yama, death”).

Noun

कयंत (kayaṃta) m

1. death

Declension

Declension of कयंत (masculine)
	singular	plural
Nominative	कयंतु (kayaṃtu)	कयंत (kayaṃta)
Accusative	कयंतु (kayaṃtu)	कयंत (kayaṃta)
Instrumental	कयंतें (kayaṃteṃ) or कयंतेणं (kayaṃteṇaṃ) or कयंतेण (kayaṃteṇa)	कयंत (kayaṃta) or कयंतेहिं (kayaṃtehiṃ)
Dative	कयंतहो (kayaṃtaho) or कयंतसु (kayaṃtasu) or कयंतस्सु (kayaṃtassu)	कयंतहं (kayaṃtahaṃ)
Ablative	कयंतहे (kayaṃtahe) or कयंतहु (kayaṃtahu)	कयंतहुं (kayaṃtahuṃ)
Genitive	कयंतहो (kayaṃtaho) or कयंतसु (kayaṃtasu) or कयंतस्सु (kayaṃtassu)	कयंतहं (kayaṃtahaṃ) or कयंताणं (kayaṃtāṇaṃ) or कयंताण (kayaṃtāṇa)
Locative	कयंति (kayaṃti) or कयंते (kayaṃte)	कयंतहिं (kayaṃtahiṃ)
Vocative	कयंत (kayaṃta)	कयंतहो (kayaṃtaho)

References

• Dr. Kamalchand Sogani (2003) अपभ्रंश रचना सौरभ [apabhrañś racnā saurabh, Apabhramsa Grammar and Composition] (in Hindi), 2^nd edition, Rajasthan: Apabhramsa Sahitya Academy, →OCLC, page 48

Prakrit

Noun

कयंत (kayaṃta) m

1. Devanagari script form of 𑀓𑀬𑀁𑀢

Declension

Maharastri declension of कयंत (masculine)
	singular	plural
Nominative	कयंतो (kayaṃto)	कयंता (kayaṃtā)
Accusative	कयंतं (kayaṃtaṃ)	कयंते (kayaṃte) or कयंता (kayaṃtā)
Instrumental	कयंतेण (kayaṃteṇa) or कयंतेणं (kayaṃteṇaṃ)	कयंतेहि (kayaṃtehi) or कयंतेहिं (kayaṃtehiṃ)
Dative	कयंताअ (kayaṃtāa)	—
Ablative	कयंताओ (kayaṃtāo) or कयंताउ (kayaṃtāu) or कयंता (kayaṃtā) or कयंताहि (kayaṃtāhi) or कयंताहिंतो (kayaṃtāhiṃto)	—
Genitive	कयंतस्स (kayaṃtassa)	कयंताण (kayaṃtāṇa) or कयंताणं (kayaṃtāṇaṃ)
Locative	कयंतम्मि (kayaṃtammi) or कयंते (kayaṃte)	कयंतेसु (kayaṃtesu) or कयंतेसुं (kayaṃtesuṃ)
Vocative	कयंत (kayaṃta) or कयंता (kayaṃtā)	कयंता (kayaṃtā)