अवर्त्

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *wért-t ~ *wr̥t-ént, from *wert- (to turn).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

अवर्त् (ávart) third-singular indicative (type P, aorist, root वृत्) (Vedic)

  1. aorist of वृत् (vṛt, to turn)

Conjugation

[edit]
Aorist: अवर्त् (ávart), -
Active Mediopassive
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Indicative
Third अवर्त्
ávart
अवर्त्ताम्
ávarttām
अवृतन्
ávṛtan
- - -
Second अवर्त्
ávart
अवर्त्तम्
ávarttam
अवर्त्त
ávartta
- - -
First अवर्तम्
ávartam
अवर्त्व
ávartva
अवर्त्म
ávartma
- - -
Injunctive
Third वर्त्
várt
वर्त्ताम्
várttām
वृतन्
vṛtán
- - -
Second वर्त्
várt
वर्त्तम्
várttam
वर्त्त
vártta
- - -
First वर्तम्
vártam
वर्त्व
vártva
वर्त्म
vártma
- - -
Subjunctive
Third वर्तत् / वर्तति
vártat / vártati
वर्ततः
vártataḥ
वर्तन् / वर्तन्ति
vártan / vártanti
- - -
Second वर्तः / वर्तसि
vártaḥ / vártasi
वर्तथः
vártathaḥ
वर्तथ
vártatha
- - -
First वर्तानि
vártāni
वर्ताव
vártāva
वर्ताम
vártāma
- - -
Notes
  • The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit.

References

[edit]