Jump to content

अमर

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Adjective

[edit]

अमर (amar) (indeclinable)

  1. immortal (not capable of dying)

Old Gujarati

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit अमर (amara).

Noun

[edit]

अमर (amaram

  1. god, deity

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Adjective

[edit]

अमर

  1. Devanagari script form of amara

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of अ- (a-, un-) +‎ मर (mará, death).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

अमर (amará) stem

  1. undying, immortal, imperishable

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of अमर (amará)
Singular Dual Plural
Nominative अमरः
amaráḥ
अमरौ / अमरा¹
amaraú / amarā́¹
अमराः / अमरासः¹
amarā́ḥ / amarā́saḥ¹
Vocative अमर
ámara
अमरौ / अमरा¹
ámarau / ámarā¹
अमराः / अमरासः¹
ámarāḥ / ámarāsaḥ¹
Accusative अमरम्
amarám
अमरौ / अमरा¹
amaraú / amarā́¹
अमरान्
amarā́n
Instrumental अमरेण
amaréṇa
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरैः / अमरेभिः¹
amaraíḥ / amarébhiḥ¹
Dative अमराय
amarā́ya
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरेभ्यः
amarébhyaḥ
Ablative अमरात्
amarā́t
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरेभ्यः
amarébhyaḥ
Genitive अमरस्य
amarásya
अमरयोः
amaráyoḥ
अमराणाम्
amarā́ṇām
Locative अमरे
amaré
अमरयोः
amaráyoḥ
अमरेषु
amaréṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of अमरा (amarā́)
Singular Dual Plural
Nominative अमरा
amarā́
अमरे
amaré
अमराः
amarā́ḥ
Vocative अमरे
ámare
अमरे
ámare
अमराः
ámarāḥ
Accusative अमराम्
amarā́m
अमरे
amaré
अमराः
amarā́ḥ
Instrumental अमरया / अमरा¹
amaráyā / amarā́¹
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमराभिः
amarā́bhiḥ
Dative अमरायै
amarā́yai
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमराभ्यः
amarā́bhyaḥ
Ablative अमरायाः / अमरायै²
amarā́yāḥ / amarā́yai²
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमराभ्यः
amarā́bhyaḥ
Genitive अमरायाः / अमरायै²
amarā́yāḥ / amarā́yai²
अमरयोः
amaráyoḥ
अमराणाम्
amarā́ṇām
Locative अमरायाम्
amarā́yām
अमरयोः
amaráyoḥ
अमरासु
amarā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of अमर (amará)
Singular Dual Plural
Nominative अमरम्
amarám
अमरे
amaré
अमराणि / अमरा¹
amarā́ṇi / amarā́¹
Vocative अमर
ámara
अमरे
ámare
अमराणि / अमरा¹
ámarāṇi / ámarā¹
Accusative अमरम्
amarám
अमरे
amaré
अमराणि / अमरा¹
amarā́ṇi / amarā́¹
Instrumental अमरेण
amaréṇa
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरैः / अमरेभिः¹
amaraíḥ / amarébhiḥ¹
Dative अमराय
amarā́ya
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरेभ्यः
amarébhyaḥ
Ablative अमरात्
amarā́t
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरेभ्यः
amarébhyaḥ
Genitive अमरस्य
amarásya
अमरयोः
amaráyoḥ
अमराणाम्
amarā́ṇām
Locative अमरे
amaré
अमरयोः
amaráyoḥ
अमरेषु
amaréṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

[edit]

अमर (amará) stemm

  1. a god, a deity

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of अमर (amará)
Singular Dual Plural
Nominative अमरः
amaráḥ
अमरौ / अमरा¹
amaraú / amarā́¹
अमराः / अमरासः¹
amarā́ḥ / amarā́saḥ¹
Vocative अमर
ámara
अमरौ / अमरा¹
ámarau / ámarā¹
अमराः / अमरासः¹
ámarāḥ / ámarāsaḥ¹
Accusative अमरम्
amarám
अमरौ / अमरा¹
amaraú / amarā́¹
अमरान्
amarā́n
Instrumental अमरेण
amaréṇa
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरैः / अमरेभिः¹
amaraíḥ / amarébhiḥ¹
Dative अमराय
amarā́ya
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरेभ्यः
amarébhyaḥ
Ablative अमरात्
amarā́t
अमराभ्याम्
amarā́bhyām
अमरेभ्यः
amarébhyaḥ
Genitive अमरस्य
amarásya
अमरयोः
amaráyoḥ
अमराणाम्
amarā́ṇām
Locative अमरे
amaré
अमरयोः
amaráyoḥ
अमरेषु
amaréṣu
Notes
  • ¹Vedic

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Telugu: అమరుడు (amaruḍu)
  • Thai: อมร (à-mɔɔn)
  • Tocharian B: amārraşşe