Jump to content

अभिरुचि

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit अभिरुचि (abhiruci).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /ə.bʱɪ.ɾʊ.t͡ʃiː/, [ɐ.bʱɪ.ɾʊ.t͡ʃiː]

Noun

[edit]

अभिरुचि (abhirucif

  1. interest, inclination
    Synonym: दिलचस्पी (dilcaspī)

Declension

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

अभि- (abhi-) +‎ रुचि (ruci).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

अभिरुचि (abhiruci) stemf

  1. delighting in, being pleased with

Declension

[edit]
Feminine i-stem declension of अभिरुचि
singular dual plural
nominative अभिरुचिः (abhiruciḥ) अभिरुची (abhirucī) अभिरुचयः (abhirucayaḥ)
vocative अभिरुचे (abhiruce) अभिरुची (abhirucī) अभिरुचयः (abhirucayaḥ)
accusative अभिरुचिम् (abhirucim) अभिरुची (abhirucī) अभिरुचीः (abhirucīḥ)
instrumental अभिरुच्या (abhirucyā)
अभिरुची¹ (abhirucī¹)
अभिरुचिभ्याम् (abhirucibhyām) अभिरुचिभिः (abhirucibhiḥ)
dative अभिरुचये (abhirucaye)
अभिरुच्यै² (abhirucyai²)
अभिरुची¹ (abhirucī¹)
अभिरुचिभ्याम् (abhirucibhyām) अभिरुचिभ्यः (abhirucibhyaḥ)
ablative अभिरुचेः (abhiruceḥ)
अभिरुच्याः² (abhirucyāḥ²)
अभिरुच्यै³ (abhirucyai³)
अभिरुचिभ्याम् (abhirucibhyām) अभिरुचिभ्यः (abhirucibhyaḥ)
genitive अभिरुचेः (abhiruceḥ)
अभिरुच्याः² (abhirucyāḥ²)
अभिरुच्यै³ (abhirucyai³)
अभिरुच्योः (abhirucyoḥ) अभिरुचीनाम् (abhirucīnām)
locative अभिरुचौ (abhirucau)
अभिरुच्याम्² (abhirucyām²)
अभिरुचा¹ (abhirucā¹)
अभिरुच्योः (abhirucyoḥ) अभिरुचिषु (abhiruciṣu)
  • ¹Vedic
  • ²Later Sanskrit
  • ³Brāhmaṇas

References

[edit]