Jump to content

ܡܕܝܢ

From Wiktionary, the free dictionary

Assyrian Neo-Aramaic

[edit]

Etymology 1

[edit]
Root
ܕ ܘ ܢ (d w n)
6 terms

Causitive stem of the verb ܕܵܐܹܢ (dāˀēn).

Pronunciation

[edit]
  • (Standard) IPA(key): [mad.jɪn.]

Verb

[edit]

ܡܲܕܝܸܢ (madyin)

  1. to borrow
    Synonym: ܝܵܙܹܦ (yāzēp)
Conjugation
[edit]
Conjugation of ܡܲܕܝܸܢ
gerund ܡܲܕܝܘܿܢܹܐ (madyōnē)
verbal noun -
singular plural
passive participle m ܡܘܼܕܝܢܵܐ (mūdinā) ܡܘܼܕܝܢܹ̈ܐ (mūdinē)
f ܡܘܼܕܝܲܢܬܵܐ (mudyantā)
agent noun m ܡܲܕܝܢܵܢܵܐ (madinānā) ܡܲܕܝܢܵܢܹ̈ܐ (madinānē)
f ܡܲܕܝܢܵܢܝܼܬ݂ܵܐ (madinānīṯā) ܡܲܕܝܢܵܢ̈ܝܵܬ݂ܵܐ (madinānyāṯā)
instance noun ܐܲܕܝܲܢܬܵܐ (adyantā) ܐܲܕܝܲܢܝܵܬ݂̈ܵܐ (adyanyāṯā)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܝܼ (mudyin lī) ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܘܼܟ݂ (mudyin lūḵ) ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܹܗ (mudyin lēh) ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܲܢ (mudyin lan) ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܵܘܟ݂ܘܿܢ (mudyin lāwḵōn) ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܗܘܿܢ (mudyin lhōn)
f ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܵܟ݂ܝ (mudyin lāḵ) ܡܘܼܕܝܸܢ ܠܵܗ̇ (mudyin lāh)
non-past m ܡܲܕܝܢܸܢ (madinin) ܡܲܕܝܢܸܬ (madinit) ܡܲܕܝܸܢ (madyin) ܡܲܕܝܢܲܚ (madinaḥ) ܡܲܕܝܢܝܼܬܘܿܢ (madinītōn) ܡܲܕܝܢܝܼ (madinī)
f ܡܲܕܝܢܲܢ (madinan) ܡܲܕܝܢܵܬܝ (madināt) ܡܲܕܝܢܵܐ (madinā)
imperative m ܐܲܕܝܸܢ (adyin) ܐܲܕܝܢܘܼܢ (adinūn)
f ܐܲܕܝܸܢܝ (adyin)
passive past m ܡܘܼܕܝܢܸܢ (mūdinin) ܡܘܼܕܝܢܸܬ (mūdinit) ܡܘܼܕܝܸܢ (mudyin) ܡܘܼܕܝܢܸܚ (mūdiniḥ) ܡܘܼܕܝܢܝܼܬܘܿܢ (mūdinītōn) ܡܘܼܕܝܢܝܼ (mūdinī)
f ܡܘܼܕܝܢܲܢ (mūdinan) ܡܘܼܕܝܢܲܬܝ (mūdinat) ܡܘܼܕܝܢܵܐ (mūdinā)

Generated by {{Template:aii-conj/C-strong|ܕ|ܝ|ܢ}}

Etymology 2

[edit]

Univerbation of ܡܵܐ (, what) +‎ ܕܹܝܢ (dēn, but, and, now, however).

Pronunciation

[edit]
  • (Standard) IPA(key): [mɑːðenː]

Conjunction

[edit]

ܡܵܕ݂ܹܝܢ (māḏēn)

  1. well then, now then
  2. therefore, consequently, thus

Etymology 3

[edit]

From Biblical Hebrew מִדְיָן (midyán).

Pronunciation

[edit]
  • (Standard) IPA(key): [mɪð.janː]

Proper noun

[edit]

ܡܸܕ݂ܝܲܢ (miḏyanf

  1. Midian (a biblical location in northwest Arabia)