مهان

Arabic

Root
ه و ن (h w n)
18 terms

Etymology

Derived from the passive participle of أَهَانَ (ʔahāna, “to insult”).

Pronunciation

• IPA^(key): /mu.haːn/
• Rhymes: -aːn

Adjective

مُهَان • (muhān)

1. belittled, degraded, contemptible, insulted, offended

Declension

Declension of adjective مُهَان (muhān)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	مُهَان muhān	الْمُهَان al-muhān	مُهَانَة muhāna	الْمُهَانَة al-muhāna
Nominative	مُهَانٌ muhānun	الْمُهَانُ al-muhānu	مُهَانَةٌ muhānatun	الْمُهَانَةُ al-muhānatu
Accusative	مُهَانًا muhānan	الْمُهَانَ al-muhāna	مُهَانَةً muhānatan	الْمُهَانَةَ al-muhānata
Genitive	مُهَانٍ muhānin	الْمُهَانِ al-muhāni	مُهَانَةٍ muhānatin	الْمُهَانَةِ al-muhānati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	مُهَانَيْن muhānayn	الْمُهَانَيْن al-muhānayn	مُهَانَتَيْن muhānatayn	الْمُهَانَتَيْن al-muhānatayn
Nominative	مُهَانَانِ muhānāni	الْمُهَانَانِ al-muhānāni	مُهَانَتَانِ muhānatāni	الْمُهَانَتَانِ al-muhānatāni
Accusative	مُهَانَيْنِ muhānayni	الْمُهَانَيْنِ al-muhānayni	مُهَانَتَيْنِ muhānatayni	الْمُهَانَتَيْنِ al-muhānatayni
Genitive	مُهَانَيْنِ muhānayni	الْمُهَانَيْنِ al-muhānayni	مُهَانَتَيْنِ muhānatayni	الْمُهَانَتَيْنِ al-muhānatayni
Plural	Masculine		Feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	? ?	? ?	مُهَانَات muhānāt	الْمُهَانَات al-muhānāt
Nominative	? ?	? ?	مُهَانَاتٌ muhānātun	الْمُهَانَاتُ al-muhānātu
Accusative	? ?	? ?	مُهَانَاتٍ muhānātin	الْمُهَانَاتِ al-muhānāti
Genitive	? ?	? ?	مُهَانَاتٍ muhānātin	الْمُهَانَاتِ al-muhānāti