Jump to content

منفرد

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]
Root
ف ر د (f r d)
15 terms

Etymology

[edit]

Derived from the active participle of اِنْفَرَدَ (infarada, to be alone), from the root ف ر د (f r d); compare فَرْد (fard, alone, sole, solitary).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

مُنْفَرِد (munfarid) (feminine مُنْفَرِدَة (munfarida), masculine plural مُنْفَرِدُونَ (munfaridūna), feminine plural مُنْفَرِدَات (munfaridāt))

  1. single
  2. solo
  3. alone
  4. sole

Declension

[edit]
Declension of adjective مُنْفَرِد (munfarid)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُنْفَرِد
munfarid
الْمُنْفَرِد
al-munfarid
مُنْفَرِدَة
munfarida
الْمُنْفَرِدَة
al-munfarida
nominative مُنْفَرِدٌ
munfaridun
الْمُنْفَرِدُ
al-munfaridu
مُنْفَرِدَةٌ
munfaridatun
الْمُنْفَرِدَةُ
al-munfaridatu
accusative مُنْفَرِدًا
munfaridan
الْمُنْفَرِدَ
al-munfarida
مُنْفَرِدَةً
munfaridatan
الْمُنْفَرِدَةَ
al-munfaridata
genitive مُنْفَرِدٍ
munfaridin
الْمُنْفَرِدِ
al-munfaridi
مُنْفَرِدَةٍ
munfaridatin
الْمُنْفَرِدَةِ
al-munfaridati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُنْفَرِدَيْن
munfaridayn
الْمُنْفَرِدَيْن
al-munfaridayn
مُنْفَرِدَتَيْن
munfaridatayn
الْمُنْفَرِدَتَيْن
al-munfaridatayn
nominative مُنْفَرِدَانِ
munfaridāni
الْمُنْفَرِدَانِ
al-munfaridāni
مُنْفَرِدَتَانِ
munfaridatāni
الْمُنْفَرِدَتَانِ
al-munfaridatāni
accusative مُنْفَرِدَيْنِ
munfaridayni
الْمُنْفَرِدَيْنِ
al-munfaridayni
مُنْفَرِدَتَيْنِ
munfaridatayni
الْمُنْفَرِدَتَيْنِ
al-munfaridatayni
genitive مُنْفَرِدَيْنِ
munfaridayni
الْمُنْفَرِدَيْنِ
al-munfaridayni
مُنْفَرِدَتَيْنِ
munfaridatayni
الْمُنْفَرِدَتَيْنِ
al-munfaridatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُنْفَرِدِين
munfaridīn
الْمُنْفَرِدِين
al-munfaridīn
مُنْفَرِدَات
munfaridāt
الْمُنْفَرِدَات
al-munfaridāt
nominative مُنْفَرِدُونَ
munfaridūna
الْمُنْفَرِدُونَ
al-munfaridūna
مُنْفَرِدَاتٌ
munfaridātun
الْمُنْفَرِدَاتُ
al-munfaridātu
accusative مُنْفَرِدِينَ
munfaridīna
الْمُنْفَرِدِينَ
al-munfaridīna
مُنْفَرِدَاتٍ
munfaridātin
الْمُنْفَرِدَاتِ
al-munfaridāti
genitive مُنْفَرِدِينَ
munfaridīna
الْمُنْفَرِدِينَ
al-munfaridīna
مُنْفَرِدَاتٍ
munfaridātin
الْمُنْفَرِدَاتِ
al-munfaridāti

Synonyms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: münfərid
  • Persian: منفرد (monfared)
  • Ottoman Turkish: منفرد (münferid)

References

[edit]
  • Wehr, Hans (1979) “فرد”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Arabic مُنْفَرِد (munfarid).

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? munfariḏ
Dari reading? munfarid
Iranian reading? monfared
Tajik reading? munfarid

Adjective

[edit]

منفرد (monfared)

  1. solitary, single

Further reading

[edit]