مكوث
Arabic
[edit]Noun
[edit]مُكُوث • (mukūṯ) m
- verbal noun of مَكَثَ (makaṯa) (form I)
Declension
[edit]Declension of noun مُكُوث (mukūṯ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | مُكُوث mukūṯ |
الْمُكُوث al-mukūṯ |
مُكُوث mukūṯ |
| Nominative | مُكُوثٌ mukūṯun |
الْمُكُوثُ al-mukūṯu |
مُكُوثُ mukūṯu |
| Accusative | مُكُوثًا mukūṯan |
الْمُكُوثَ al-mukūṯa |
مُكُوثَ mukūṯa |
| Genitive | مُكُوثٍ mukūṯin |
الْمُكُوثِ al-mukūṯi |
مُكُوثِ mukūṯi |