محيي الدين

See also: محیی الدین and محیی‌الدین

Arabic

Pronunciation

• IPA^(key): /muħ.ji‿d.diːn/

Proper noun

مُحْيِي الدِّين • (muḥyī d-dīn) m

1. a male given name, Muhyi'd-Din, meaning “Renewer of the Faith”

Declension

Declension of noun مُحْيِي الدِّين (muḥyī d-dīn)

Singular	singular triptote in ـٍ (-in)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	—	مُحْيِي الدِّين muḥyī d-dīn	—
Nominative	—	مُحْيِي الدِّينِ muḥyī d-dīni	—
Accusative	—	مُحْيِيَ الدِّينِ muḥyiya d-dīni	—
Genitive	—	مُحْيِي الدِّينِ muḥyī d-dīni	—

Descendants

• → Azerbaijani: Mühyiddin
• → Ottoman Turkish: محیی الدین (muhyiddin)
  • Turkish: Muhyiddin
• → Classical Persian: محیی‌الدین (muhyī-ddīn)
  • Dari: محیی‌الدین (muhyī-ddin), محی‌الدین (muhī-ddīn)
  • Iranian Persian: محیی‌الدین (mohyi-ddin), محی‌الدین (mohye-ddin)
  • Tajik: Муҳйиддин (Muhyiddin), Муҳиддин (Muhiddin)
• → Malayalam: മൊയ്ദീൻ (moydīṉ), മൊയ്തീൻ (moytīṉ), മുയ്ദീൻ (muydīṉ), മുയ്തീന് (muytīṉ), മുഹ്യീദ്ദീൻ (muhyīddīṉ), മുഹ്യിദ്ദീൻ (muhyiddīṉ), മുഹ്യദ്ദീൻ (muhyaddīṉ), മൊയ്ദു (moydu), മൊയ്തു (moytu) — pet forms
• → Uzbek: Muhyiddin