Jump to content

محترق

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]
Root
ح ر ق (ḥ r q)
17 terms

Etymology

[edit]

Derived from the active participle of the verb اِحْتَرَقَ (iḥtaraqa, to burn, set on fire).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

مُحْتَرِق (muḥtariq) (feminine مُحْتَرِقَة (muḥtariqa), masculine plural مُحْتَرِقُونَ (muḥtariqūna), feminine plural مُحْتَرِقَات (muḥtariqāt))

  1. burning
  2. burnt

Declension

[edit]
Declension of adjective مُحْتَرِق (muḥtariq)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُحْتَرِق
muḥtariq
الْمُحْتَرِق
al-muḥtariq
مُحْتَرِقَة
muḥtariqa
الْمُحْتَرِقَة
al-muḥtariqa
nominative مُحْتَرِقٌ
muḥtariqun
الْمُحْتَرِقُ
al-muḥtariqu
مُحْتَرِقَةٌ
muḥtariqatun
الْمُحْتَرِقَةُ
al-muḥtariqatu
accusative مُحْتَرِقًا
muḥtariqan
الْمُحْتَرِقَ
al-muḥtariqa
مُحْتَرِقَةً
muḥtariqatan
الْمُحْتَرِقَةَ
al-muḥtariqata
genitive مُحْتَرِقٍ
muḥtariqin
الْمُحْتَرِقِ
al-muḥtariqi
مُحْتَرِقَةٍ
muḥtariqatin
الْمُحْتَرِقَةِ
al-muḥtariqati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُحْتَرِقَيْن
muḥtariqayn
الْمُحْتَرِقَيْن
al-muḥtariqayn
مُحْتَرِقَتَيْن
muḥtariqatayn
الْمُحْتَرِقَتَيْن
al-muḥtariqatayn
nominative مُحْتَرِقَانِ
muḥtariqāni
الْمُحْتَرِقَانِ
al-muḥtariqāni
مُحْتَرِقَتَانِ
muḥtariqatāni
الْمُحْتَرِقَتَانِ
al-muḥtariqatāni
accusative مُحْتَرِقَيْنِ
muḥtariqayni
الْمُحْتَرِقَيْنِ
al-muḥtariqayni
مُحْتَرِقَتَيْنِ
muḥtariqatayni
الْمُحْتَرِقَتَيْنِ
al-muḥtariqatayni
genitive مُحْتَرِقَيْنِ
muḥtariqayni
الْمُحْتَرِقَيْنِ
al-muḥtariqayni
مُحْتَرِقَتَيْنِ
muḥtariqatayni
الْمُحْتَرِقَتَيْنِ
al-muḥtariqatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُحْتَرِقِين
muḥtariqīn
الْمُحْتَرِقِين
al-muḥtariqīn
مُحْتَرِقَات
muḥtariqāt
الْمُحْتَرِقَات
al-muḥtariqāt
nominative مُحْتَرِقُونَ
muḥtariqūna
الْمُحْتَرِقُونَ
al-muḥtariqūna
مُحْتَرِقَاتٌ
muḥtariqātun
الْمُحْتَرِقَاتُ
al-muḥtariqātu
accusative مُحْتَرِقِينَ
muḥtariqīna
الْمُحْتَرِقِينَ
al-muḥtariqīna
مُحْتَرِقَاتٍ
muḥtariqātin
الْمُحْتَرِقَاتِ
al-muḥtariqāti
genitive مُحْتَرِقِينَ
muḥtariqīna
الْمُحْتَرِقِينَ
al-muḥtariqīna
مُحْتَرِقَاتٍ
muḥtariqātin
الْمُحْتَرِقَاتِ
al-muḥtariqāti

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: möhtəriq
  • Ottoman Turkish: محترق (muhterık)

Ottoman Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic مُحْتَرِق (muḥtariq), present participle of اِحْتَرَقَ (iḥtaraqa, to burn, set on fire).

Adjective

[edit]

محترق (muhterık or muhterik)

  1. burning
  2. burnt

Descendants

[edit]

References

[edit]