مبيت

Arabic

Root
ب ي ت (b y t)
6 terms

Etymology

Noun of place of the verb بَاتَ (bāta, “to spend the night”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.biːt/
• Rhymes: -iːt

Noun

مَبِيت • (mabīt) m

1. verbal noun of بَاتَ (bāta) (form I)
2. a place where someone passes the night, lodging

Declension

Declension of noun مَبِيت (mabīt)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَبِيت mabīt	الْمَبِيت al-mabīt	مَبِيت mabīt
Nominative	مَبِيتٌ mabītun	الْمَبِيتُ al-mabītu	مَبِيتُ mabītu
Accusative	مَبِيتًا mabītan	الْمَبِيتَ al-mabīta	مَبِيتَ mabīta
Genitive	مَبِيتٍ mabītin	الْمَبِيتِ al-mabīti	مَبِيتِ mabīti

Descendants

• → Ottoman Turkish: مبیت (mebît)