لحس

Arabic

Root
ل ح س (l ḥ s)
1 term

Verb

لَحِسَ • (laḥisa) I (non-past يَلْحَسُ (yalḥasu), verbal noun لَحْس (laḥs) or لَحْسَة (laḥsa) or لُحْسَة (luḥsa) or مَلْحَس (malḥas))

1. to lick, to lap

Conjugation

    Conjugation of لَحِسَ (I, sound, i ~ a, full passive, verbal nouns لَحْس, لَحْسَة, لُحْسَة, مَلْحَس)

verbal noun الْمَصْدَر						لَحْس, لَحْسَة, لُحْسَة, مَلْحَس laḥs, laḥsa, luḥsa, malḥas
active participle اِسْم الْفَاعِل						لَاحِس lāḥis
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَلْحُوس malḥūs
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لَحِسْتُ laḥistu	لَحِسْتَ laḥista	لَحِسَ laḥisa		لَحِسْتُمَا laḥistumā	لَحِسَا laḥisā		لَحِسْنَا laḥisnā	لَحِسْتُمْ laḥistum	لَحِسُوا laḥisū
	f		لَحِسْتِ laḥisti	لَحِسَتْ laḥisat			لَحِسَتَا laḥisatā			لَحِسْتُنَّ laḥistunna	لَحِسْنَ laḥisna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَلْحَسُ ʔalḥasu	تَلْحَسُ talḥasu	يَلْحَسُ yalḥasu		تَلْحَسَانِ talḥasāni	يَلْحَسَانِ yalḥasāni		نَلْحَسُ nalḥasu	تَلْحَسُونَ talḥasūna	يَلْحَسُونَ yalḥasūna
	f		تَلْحَسِينَ talḥasīna	تَلْحَسُ talḥasu			تَلْحَسَانِ talḥasāni			تَلْحَسْنَ talḥasna	يَلْحَسْنَ yalḥasna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَلْحَسَ ʔalḥasa	تَلْحَسَ talḥasa	يَلْحَسَ yalḥasa		تَلْحَسَا talḥasā	يَلْحَسَا yalḥasā		نَلْحَسَ nalḥasa	تَلْحَسُوا talḥasū	يَلْحَسُوا yalḥasū
	f		تَلْحَسِي talḥasī	تَلْحَسَ talḥasa			تَلْحَسَا talḥasā			تَلْحَسْنَ talḥasna	يَلْحَسْنَ yalḥasna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَلْحَسْ ʔalḥas	تَلْحَسْ talḥas	يَلْحَسْ yalḥas		تَلْحَسَا talḥasā	يَلْحَسَا yalḥasā		نَلْحَسْ nalḥas	تَلْحَسُوا talḥasū	يَلْحَسُوا yalḥasū
	f		تَلْحَسِي talḥasī	تَلْحَسْ talḥas			تَلْحَسَا talḥasā			تَلْحَسْنَ talḥasna	يَلْحَسْنَ yalḥasna
imperative الْأَمْر	m		اِلْحَسْ ilḥas			اِلْحَسَا ilḥasā				اِلْحَسُوا ilḥasū
	f		اِلْحَسِي ilḥasī							اِلْحَسْنَ ilḥasna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لُحِسْتُ luḥistu	لُحِسْتَ luḥista	لُحِسَ luḥisa		لُحِسْتُمَا luḥistumā	لُحِسَا luḥisā		لُحِسْنَا luḥisnā	لُحِسْتُمْ luḥistum	لُحِسُوا luḥisū
	f		لُحِسْتِ luḥisti	لُحِسَتْ luḥisat			لُحِسَتَا luḥisatā			لُحِسْتُنَّ luḥistunna	لُحِسْنَ luḥisna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلْحَسُ ʔulḥasu	تُلْحَسُ tulḥasu	يُلْحَسُ yulḥasu		تُلْحَسَانِ tulḥasāni	يُلْحَسَانِ yulḥasāni		نُلْحَسُ nulḥasu	تُلْحَسُونَ tulḥasūna	يُلْحَسُونَ yulḥasūna
	f		تُلْحَسِينَ tulḥasīna	تُلْحَسُ tulḥasu			تُلْحَسَانِ tulḥasāni			تُلْحَسْنَ tulḥasna	يُلْحَسْنَ yulḥasna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلْحَسَ ʔulḥasa	تُلْحَسَ tulḥasa	يُلْحَسَ yulḥasa		تُلْحَسَا tulḥasā	يُلْحَسَا yulḥasā		نُلْحَسَ nulḥasa	تُلْحَسُوا tulḥasū	يُلْحَسُوا yulḥasū
	f		تُلْحَسِي tulḥasī	تُلْحَسَ tulḥasa			تُلْحَسَا tulḥasā			تُلْحَسْنَ tulḥasna	يُلْحَسْنَ yulḥasna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلْحَسْ ʔulḥas	تُلْحَسْ tulḥas	يُلْحَسْ yulḥas		تُلْحَسَا tulḥasā	يُلْحَسَا yulḥasā		نُلْحَسْ nulḥas	تُلْحَسُوا tulḥasū	يُلْحَسُوا yulḥasū
	f		تُلْحَسِي tulḥasī	تُلْحَسْ tulḥas			تُلْحَسَا tulḥasā			تُلْحَسْنَ tulḥasna	يُلْحَسْنَ yulḥasna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “لحس”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen

Noun

لَحْس • (laḥs) m

1. verbal noun of لَحِسَ (laḥisa) (form I)

Declension

Declension of noun لَحْس (laḥs)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	لَحْس laḥs	اللَّحْس al-laḥs	لَحْس laḥs
Nominative	لَحْسٌ laḥsun	اللَّحْسُ al-laḥsu	لَحْسُ laḥsu
Accusative	لَحْسًا laḥsan	اللَّحْسَ al-laḥsa	لَحْسَ laḥsa
Genitive	لَحْسٍ laḥsin	اللَّحْسِ al-laḥsi	لَحْسِ laḥsi

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “لحس”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[2], London: W.H. Allen

South Levantine Arabic

Root
ل ح س
1 term

Etymology

From Arabic لَحِسَ (laḥisa).

Pronunciation

• IPA^(key): /la.ħas/, [ˈla.ħas]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

لحس • (laḥas) I (present بلحس (bilḥas))

1. to lick

Conjugation

Conjugation of لحس (laḥas)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	لحست (laḥast)	لحست (laḥast)	لحس (laḥas)		لحسنا (laḥasna)	لحستو (laḥastu)	لحسو (laḥasu)
	f		لحستي (laḥasti)	لحست (laḥsat)
present	m	بلحس (balḥas)	بتلحس (btilḥas)	بلحس (bilḥas)		منلحس (mnilḥas)	بتلحسو (btilḥasu)	بلحسو (bilḥasu)
	f		بتلحسي (btilḥasi)	بتلحس (btilḥas)
subjunctive	m	ألحس (ʔalḥas)	تلحس (tilḥas)	يلحس (yilḥas)		نلحس (nilḥas)	تلحسو (tilḥasu)	يلحسو (yilḥasu)
	f		تلحسي (tilḥasi)	تلحس (tilḥas)
imperative	m		الحس (ilḥas)				الحسو (ilḥasu)
	f		الحسي (ilḥasi)