كفالة

Arabic

Root
ك ف ل (k f l)
3 terms

Etymology

Verbal noun of كَفُلَ (kafula).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.faː.la/

Noun

كَفَالَة • (kafāla) f

1. verbal noun of كَفُلَ (kafula) (form I)
2. guarantee, warranty
3. bail
4. custody

Declension

Declension of noun كَفَالَة (kafāla)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	كَفَالَة kafāla	الْكَفَالَة al-kafāla	كَفَالَة kafālat
Nominative	كَفَالَةٌ kafālatun	الْكَفَالَةُ al-kafālatu	كَفَالَةُ kafālatu
Accusative	كَفَالَةً kafālatan	الْكَفَالَةَ al-kafālata	كَفَالَةَ kafālata
Genitive	كَفَالَةٍ kafālatin	الْكَفَالَةِ al-kafālati	كَفَالَةِ kafālati

Descendants

• → English: kafala
• → Azerbaijani: kəfalət
• → Ottoman Turkish: كفالت
  • Turkish: kefalet
• → Uyghur: كاپالەت (kapalet)
• → Uzbek: kafolat