Jump to content

كسل

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ك س ل

Arabic

[edit]
Root
ك س ل (k s l)
2 terms

Etymology

[edit]

Verbal noun of كَسِلَ (kasila).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

كَسَل (kasalm

  1. verbal noun of كَسِلَ (kasila) (form I)
  2. laziness, indolence

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: kəsəl
  • Kazakh: кесел (kesel)
  • Ottoman Turkish: كسل (kesel)
  • Persian: کسل
  • Turkmen: kesel
  • Uzbek: kasal
  • Uyghur: كېسەل (kësel)

South Levantine Arabic

[edit]
Root
ك س ل
2 terms

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kas.sal/, [ˈkas.sal]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

[edit]

كسّل (kassal) II (present بكسل (bikassel))

  1. to be too lazy

Conjugation

[edit]
    Conjugation of كسّل (kassal)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كسّلت (kassalt) كسّلت (kassalt) كسّل (kassal) كسّلنا (kassalna) كسّلتو (kassaltu) كسّلو (kassalu)
f كسّلتي (kassalti) كسّلت (kassalat)
present m بكسّل (bakassel) بتكسّل (bitkassel) بكسّل (bikassel) منكسّل (minkassel) بتكسّلو (bitkasslu) بكسّلو (bikasslu)
f بتكسّلي (bitkassli) بتكسّل (bitkassel)
subjunctive m اكسّل (akassel) تكسّل (tkassel) يكسّل (ykassel) نكسّل (nkassel) تكسّلو (tkasslu) يكسّلو (ykasslu)
f تكسّلي (tkassli) تكسّل (tkassel)
imperative m كسّل (kassel) كسّلو (kasslu)
f كسّلي (kassli)

See also

[edit]