قنن

Arabic

Root
ق ن ن (q n n)
6 terms

Etymology

Denominal verb of قَانُون (qānūn).

Verb

قَنَّنَ • (qannana) II (non-past يُقَنِّنُ (yuqanninu), verbal noun تَقْنِين (taqnīn))

1. to legalize, to make lawful, to permit

   Antonym: جَرَّمَ (jarrama)

Conjugation

    Conjugation of قَنَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَقْنِين)

verbal noun الْمَصْدَر						تَقْنِين taqnīn
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُقَنِّن muqannin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُقَنَّن muqannan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قَنَّنْتُ qannantu	قَنَّنْتَ qannanta	قَنَّنَ qannana		قَنَّنْتُمَا qannantumā	قَنَّنَا qannanā		قَنَّنَّا qannannā	قَنَّنْتُمْ qannantum	قَنَّنُوا qannanū
	f		قَنَّنْتِ qannanti	قَنَّنَتْ qannanat			قَنَّنَتَا qannanatā			قَنَّنْتُنَّ qannantunna	قَنَّنَّ qannanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَنِّنُ ʔuqanninu	تُقَنِّنُ tuqanninu	يُقَنِّنُ yuqanninu		تُقَنِّنَانِ tuqannināni	يُقَنِّنَانِ yuqannināni		نُقَنِّنُ nuqanninu	تُقَنِّنُونَ tuqanninūna	يُقَنِّنُونَ yuqanninūna
	f		تُقَنِّنِينَ tuqanninīna	تُقَنِّنُ tuqanninu			تُقَنِّنَانِ tuqannināni			تُقَنِّنَّ tuqanninna	يُقَنِّنَّ yuqanninna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَنِّنَ ʔuqannina	تُقَنِّنَ tuqannina	يُقَنِّنَ yuqannina		تُقَنِّنَا tuqanninā	يُقَنِّنَا yuqanninā		نُقَنِّنَ nuqannina	تُقَنِّنُوا tuqanninū	يُقَنِّنُوا yuqanninū
	f		تُقَنِّنِي tuqanninī	تُقَنِّنَ tuqannina			تُقَنِّنَا tuqanninā			تُقَنِّنَّ tuqanninna	يُقَنِّنَّ yuqanninna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَنِّنْ ʔuqannin	تُقَنِّنْ tuqannin	يُقَنِّنْ yuqannin		تُقَنِّنَا tuqanninā	يُقَنِّنَا yuqanninā		نُقَنِّنْ nuqannin	تُقَنِّنُوا tuqanninū	يُقَنِّنُوا yuqanninū
	f		تُقَنِّنِي tuqanninī	تُقَنِّنْ tuqannin			تُقَنِّنَا tuqanninā			تُقَنِّنَّ tuqanninna	يُقَنِّنَّ yuqanninna
imperative الْأَمْر	m		قَنِّنْ qannin			قَنِّنَا qanninā				قَنِّنُوا qanninū
	f		قَنِّنِي qanninī							قَنِّنَّ qanninna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قُنِّنْتُ qunnintu	قُنِّنْتَ qunninta	قُنِّنَ qunnina		قُنِّنْتُمَا qunnintumā	قُنِّنَا qunninā		قُنِّنَّا qunninnā	قُنِّنْتُمْ qunnintum	قُنِّنُوا qunninū
	f		قُنِّنْتِ qunninti	قُنِّنَتْ qunninat			قُنِّنَتَا qunninatā			قُنِّنْتُنَّ qunnintunna	قُنِّنَّ qunninna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَنَّنُ ʔuqannanu	تُقَنَّنُ tuqannanu	يُقَنَّنُ yuqannanu		تُقَنَّنَانِ tuqannanāni	يُقَنَّنَانِ yuqannanāni		نُقَنَّنُ nuqannanu	تُقَنَّنُونَ tuqannanūna	يُقَنَّنُونَ yuqannanūna
	f		تُقَنَّنِينَ tuqannanīna	تُقَنَّنُ tuqannanu			تُقَنَّنَانِ tuqannanāni			تُقَنَّنَّ tuqannanna	يُقَنَّنَّ yuqannanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَنَّنَ ʔuqannana	تُقَنَّنَ tuqannana	يُقَنَّنَ yuqannana		تُقَنَّنَا tuqannanā	يُقَنَّنَا yuqannanā		نُقَنَّنَ nuqannana	تُقَنَّنُوا tuqannanū	يُقَنَّنُوا yuqannanū
	f		تُقَنَّنِي tuqannanī	تُقَنَّنَ tuqannana			تُقَنَّنَا tuqannanā			تُقَنَّنَّ tuqannanna	يُقَنَّنَّ yuqannanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَنَّنْ ʔuqannan	تُقَنَّنْ tuqannan	يُقَنَّنْ yuqannan		تُقَنَّنَا tuqannanā	يُقَنَّنَا yuqannanā		نُقَنَّنْ nuqannan	تُقَنَّنُوا tuqannanū	يُقَنَّنُوا yuqannanū
	f		تُقَنَّنِي tuqannanī	تُقَنَّنْ tuqannan			تُقَنَّنَا tuqannanā			تُقَنَّنَّ tuqannanna	يُقَنَّنَّ yuqannanna