قايس

See also: قایش

Arabic

Root
ق ي س (q y s)
11 terms

Verb

قَايَسَ • (qāyasa) III (non-past يُقَايِسُ (yuqāyisu), verbal noun مُقَايَسَة (muqāyasa) or قِيَاس (qiyās))

1. to measure
2. to investigate, to examine
3. to compare
4. to requite, to give measure for measure
5. to vie in measuring or comparing
6. to draw a conclusion
7. to insert (rafters, etc.) according to measurement

Conjugation

    Conjugation of قَايَسَ (III, sound, full passive, verbal nouns مُقَايَسَة, قِيَاس)

verbal noun الْمَصْدَر						مُقَايَسَة, قِيَاس muqāyasa, qiyās
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُقَايِس muqāyis
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُقَايَس muqāyas
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قَايَسْتُ qāyastu	قَايَسْتَ qāyasta	قَايَسَ qāyasa		قَايَسْتُمَا qāyastumā	قَايَسَا qāyasā		قَايَسْنَا qāyasnā	قَايَسْتُمْ qāyastum	قَايَسُوا qāyasū
	f		قَايَسْتِ qāyasti	قَايَسَتْ qāyasat			قَايَسَتَا qāyasatā			قَايَسْتُنَّ qāyastunna	قَايَسْنَ qāyasna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَايِسُ ʔuqāyisu	تُقَايِسُ tuqāyisu	يُقَايِسُ yuqāyisu		تُقَايِسَانِ tuqāyisāni	يُقَايِسَانِ yuqāyisāni		نُقَايِسُ nuqāyisu	تُقَايِسُونَ tuqāyisūna	يُقَايِسُونَ yuqāyisūna
	f		تُقَايِسِينَ tuqāyisīna	تُقَايِسُ tuqāyisu			تُقَايِسَانِ tuqāyisāni			تُقَايِسْنَ tuqāyisna	يُقَايِسْنَ yuqāyisna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَايِسَ ʔuqāyisa	تُقَايِسَ tuqāyisa	يُقَايِسَ yuqāyisa		تُقَايِسَا tuqāyisā	يُقَايِسَا yuqāyisā		نُقَايِسَ nuqāyisa	تُقَايِسُوا tuqāyisū	يُقَايِسُوا yuqāyisū
	f		تُقَايِسِي tuqāyisī	تُقَايِسَ tuqāyisa			تُقَايِسَا tuqāyisā			تُقَايِسْنَ tuqāyisna	يُقَايِسْنَ yuqāyisna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَايِسْ ʔuqāyis	تُقَايِسْ tuqāyis	يُقَايِسْ yuqāyis		تُقَايِسَا tuqāyisā	يُقَايِسَا yuqāyisā		نُقَايِسْ nuqāyis	تُقَايِسُوا tuqāyisū	يُقَايِسُوا yuqāyisū
	f		تُقَايِسِي tuqāyisī	تُقَايِسْ tuqāyis			تُقَايِسَا tuqāyisā			تُقَايِسْنَ tuqāyisna	يُقَايِسْنَ yuqāyisna
imperative الْأَمْر	m		قَايِسْ qāyis			قَايِسَا qāyisā				قَايِسُوا qāyisū
	f		قَايِسِي qāyisī							قَايِسْنَ qāyisna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قُويِسْتُ qūyistu	قُويِسْتَ qūyista	قُويِسَ qūyisa		قُويِسْتُمَا qūyistumā	قُويِسَا qūyisā		قُويِسْنَا qūyisnā	قُويِسْتُمْ qūyistum	قُويِسُوا qūyisū
	f		قُويِسْتِ qūyisti	قُويِسَتْ qūyisat			قُويِسَتَا qūyisatā			قُويِسْتُنَّ qūyistunna	قُويِسْنَ qūyisna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَايَسُ ʔuqāyasu	تُقَايَسُ tuqāyasu	يُقَايَسُ yuqāyasu		تُقَايَسَانِ tuqāyasāni	يُقَايَسَانِ yuqāyasāni		نُقَايَسُ nuqāyasu	تُقَايَسُونَ tuqāyasūna	يُقَايَسُونَ yuqāyasūna
	f		تُقَايَسِينَ tuqāyasīna	تُقَايَسُ tuqāyasu			تُقَايَسَانِ tuqāyasāni			تُقَايَسْنَ tuqāyasna	يُقَايَسْنَ yuqāyasna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَايَسَ ʔuqāyasa	تُقَايَسَ tuqāyasa	يُقَايَسَ yuqāyasa		تُقَايَسَا tuqāyasā	يُقَايَسَا yuqāyasā		نُقَايَسَ nuqāyasa	تُقَايَسُوا tuqāyasū	يُقَايَسُوا yuqāyasū
	f		تُقَايَسِي tuqāyasī	تُقَايَسَ tuqāyasa			تُقَايَسَا tuqāyasā			تُقَايَسْنَ tuqāyasna	يُقَايَسْنَ yuqāyasna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَايَسْ ʔuqāyas	تُقَايَسْ tuqāyas	يُقَايَسْ yuqāyas		تُقَايَسَا tuqāyasā	يُقَايَسَا yuqāyasā		نُقَايَسْ nuqāyas	تُقَايَسُوا tuqāyasū	يُقَايَسُوا yuqāyasū
	f		تُقَايَسِي tuqāyasī	تُقَايَسْ tuqāyas			تُقَايَسَا tuqāyasā			تُقَايَسْنَ tuqāyasna	يُقَايَسْنَ yuqāyasna

References

• Lane, Edward William (1863) “قايس”, in Arabic-English Lexicon‎^[1], London: Williams & Norgate
• Steingass, Francis Joseph (1884) “قايس”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[2], London: W.H. Allen