Jump to content

فلاكة

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]
Root
ف ل ك (f l k)
2 terms

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

فَلَاكَة (falākaf

  1. poverty

Declension

[edit]
Declension of noun فَلَاكَة (falāka)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal فَلَاكَة
falāka
الْفَلَاكَة
al-falāka
فَلَاكَة
falākat
nominative فَلَاكَةٌ
falākatun
الْفَلَاكَةُ
al-falākatu
فَلَاكَةُ
falākatu
accusative فَلَاكَةً
falākatan
الْفَلَاكَةَ
al-falākata
فَلَاكَةَ
falākata
genitive فَلَاكَةٍ
falākatin
الْفَلَاكَةِ
al-falākati
فَلَاكَةِ
falākati

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: fəlakət
  • Persian: فلاکت (falākat)
  • Ottoman Turkish: فلاكت (felâket)
  • Turkmen: peläket
  • Uyghur: پالاكەت (palaket)
  • Uzbek: falokat