عيار

See also: عیار

Arabic

Root
ع ي ر (ʕ y r)
7 terms

Noun

عِيَار • (ʕiyār) m (plural عِيَارَات (ʕiyārāt))

1. calibre, fineness, titre, any gauge by which the effective dose or value of something is appraised

Declension

Declension of noun عِيَار (ʕiyār)

singular	basic singular triptote
	indefinite	definite	construct
informal	عِيَار ʕiyār	الْعِيَار al-ʕiyār	عِيَار ʕiyār
nominative	عِيَارٌ ʕiyārun	الْعِيَارُ al-ʕiyāru	عِيَارُ ʕiyāru
accusative	عِيَارًا ʕiyāran	الْعِيَارَ al-ʕiyāra	عِيَارَ ʕiyāra
genitive	عِيَارٍ ʕiyārin	الْعِيَارِ al-ʕiyāri	عِيَارِ ʕiyāri
dual	indefinite	definite	construct
informal	عِيَارَيْن ʕiyārayn	الْعِيَارَيْن al-ʕiyārayn	عِيَارَيْ ʕiyāray
nominative	عِيَارَانِ ʕiyārāni	الْعِيَارَانِ al-ʕiyārāni	عِيَارَا ʕiyārā
accusative	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
genitive	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
plural	sound feminine plural
	indefinite	definite	construct
informal	عِيَارَات ʕiyārāt	الْعِيَارَات al-ʕiyārāt	عِيَارَات ʕiyārāt
nominative	عِيَارَاتٌ ʕiyārātun	الْعِيَارَاتُ al-ʕiyārātu	عِيَارَاتُ ʕiyārātu
accusative	عِيَارَاتٍ ʕiyārātin	الْعِيَارَاتِ al-ʕiyārāti	عِيَارَاتِ ʕiyārāti
genitive	عِيَارَاتٍ ʕiyārātin	الْعِيَارَاتِ al-ʕiyārāti	عِيَارَاتِ ʕiyārāti

Noun

عِيَار • (ʕiyār) m (plural أَعْيِرَة (ʔaʕyira))

1. shot, bullet, ammunition

Declension

Declension of noun عِيَار (ʕiyār)

singular	basic singular triptote
	indefinite	definite	construct
informal	عِيَار ʕiyār	الْعِيَار al-ʕiyār	عِيَار ʕiyār
nominative	عِيَارٌ ʕiyārun	الْعِيَارُ al-ʕiyāru	عِيَارُ ʕiyāru
accusative	عِيَارًا ʕiyāran	الْعِيَارَ al-ʕiyāra	عِيَارَ ʕiyāra
genitive	عِيَارٍ ʕiyārin	الْعِيَارِ al-ʕiyāri	عِيَارِ ʕiyāri
dual	indefinite	definite	construct
informal	عِيَارَيْن ʕiyārayn	الْعِيَارَيْن al-ʕiyārayn	عِيَارَيْ ʕiyāray
nominative	عِيَارَانِ ʕiyārāni	الْعِيَارَانِ al-ʕiyārāni	عِيَارَا ʕiyārā
accusative	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
genitive	عِيَارَيْنِ ʕiyārayni	الْعِيَارَيْنِ al-ʕiyārayni	عِيَارَيْ ʕiyāray
plural	broken plural triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	construct
informal	أَعْيِرَة ʔaʕyira	الْأَعْيِرَة al-ʔaʕyira	أَعْيِرَة ʔaʕyirat
nominative	أَعْيِرَةٌ ʔaʕyiratun	الْأَعْيِرَةُ al-ʔaʕyiratu	أَعْيِرَةُ ʔaʕyiratu
accusative	أَعْيِرَةً ʔaʕyiratan	الْأَعْيِرَةَ al-ʔaʕyirata	أَعْيِرَةَ ʔaʕyirata
genitive	أَعْيِرَةٍ ʔaʕyiratin	الْأَعْيِرَةِ al-ʔaʕyirati	أَعْيِرَةِ ʔaʕyirati

Noun

عَيَّار • (ʕayyār) m (plural عَيَّارُون (ʕayyārūn))

1. vagabond, gadfly
2. (historical) one of a certain social class of warriors espousing futuwwa ideals and playing an occasional role as a military power

   Near-synonyms: فَتًى (fatan), حَدَث (ḥadaṯ)

Declension

Declension of noun عَيَّار (ʕayyār)

singular	basic singular triptote
	indefinite	definite	construct
informal	عَيَّار ʕayyār	الْعَيَّار al-ʕayyār	عَيَّار ʕayyār
nominative	عَيَّارٌ ʕayyārun	الْعَيَّارُ al-ʕayyāru	عَيَّارُ ʕayyāru
accusative	عَيَّارًا ʕayyāran	الْعَيَّارَ al-ʕayyāra	عَيَّارَ ʕayyāra
genitive	عَيَّارٍ ʕayyārin	الْعَيَّارِ al-ʕayyāri	عَيَّارِ ʕayyāri
dual	indefinite	definite	construct
informal	عَيَّارَيْن ʕayyārayn	الْعَيَّارَيْن al-ʕayyārayn	عَيَّارَيْ ʕayyāray
nominative	عَيَّارَانِ ʕayyārāni	الْعَيَّارَانِ al-ʕayyārāni	عَيَّارَا ʕayyārā
accusative	عَيَّارَيْنِ ʕayyārayni	الْعَيَّارَيْنِ al-ʕayyārayni	عَيَّارَيْ ʕayyāray
genitive	عَيَّارَيْنِ ʕayyārayni	الْعَيَّارَيْنِ al-ʕayyārayni	عَيَّارَيْ ʕayyāray
plural	sound masculine plural
	indefinite	definite	construct
informal	عَيَّارِين ʕayyārīn	الْعَيَّارِين al-ʕayyārīn	عَيَّارِي ʕayyārī
nominative	عَيَّارُونَ ʕayyārūna	الْعَيَّارُونَ al-ʕayyārūna	عَيَّارُو ʕayyārū
accusative	عَيَّارِينَ ʕayyārīna	الْعَيَّارِينَ al-ʕayyārīna	عَيَّارِي ʕayyārī
genitive	عَيَّارِينَ ʕayyārīna	الْعَيَّارِينَ al-ʕayyārīna	عَيَّارِي ʕayyārī

Gulf Arabic

Etymology

Perhaps from Persian عیار (ʼayyâr), compare Persian عیاری (ʼayyâri, “slyness, cunning”), otherwise inherited from Arabic عَيَّار (ʕayyār).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʕəjːaːr/

Adjective

عيار • (ʿayyār)

1. (also humorous) cunning, deceptive (person)