طاقت آوردن

Persian

Pronunciation

• (Iran) IPA^(key): /tɒːˌɣæt ɒːvæɾˈdæn/, [t̪ʰɒːˌɣæt̪ʰ ɒːvæɾˈd̪æn]

Verb

طاقت آوردن • (tâqat âvardan)

1. (transitive) to stand, put up with, tolerate

   Synonym: تحمل کردن (tahammol kardan)

Conjugation

Conjugation of طاقت آوردن (literary Iranian Persian)

infinitive			طاقت آوردن (tâqat âvardán)
stem		present	طاقت آور (tâqat âvar)
		past	طاقت آورد (tâqat âvard)
participle		present	طاقت آورنده (tâqat âvarandé)
		past	طاقت آورده (tâqat âvardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	طاقت آورم (tâqat âváram)	طاقت آوری (tâqat âvári)	طاقت آورد (tâqat âvárad)	طاقت آوریم (tâqat âvárim)	طاقت آورید (tâqat âvárid)	طاقت آورند (tâqat âvárand)
		present (imperfect)	طاقت می‌آورم (tâqat mí-âvaram)	طاقت می‌آوری (tâqat mí-âvari)	طاقت می‌آورد (tâqat mí-âvarad)	طاقت می‌آوریم (tâqat mí-âvarim)	طاقت می‌آورید (tâqat mí-âvarid)	طاقت می‌آورند (tâqat mí-âvarand)
		present progressive	دارم طاقت می‌آورم (dấram tâqat mí-âvaram)	داری طاقت می‌آوری (dấri tâqat mí-âvari)	دارد طاقت می‌آورد (dấrad tâqat mí-âvarad)	داریم طاقت می‌آوریم (dấrim tâqat mí-âvarim)	دارید طاقت می‌آورید (dấrid tâqat mí-âvarid)	دارند طاقت می‌آورند (dấrand tâqat mí-âvarand)
		present perfect	طاقت آورده‌ام (tâqat âvardé-am)	طاقت آورده‌ای (tâqat âvardé-i)	طاقت آورده است (tâqat âvardé ast)	طاقت آورده‌ایم (tâqat âvardé-im)	طاقت آورده‌اید (tâqat âvardé-id)	طاقت آورده‌اند (tâqat âvardé-and)
		past	طاقت آوردم (tâqat âvárdam)	طاقت آوردی (tâqat âvárdi)	طاقت آورد (tâqat âvard)	طاقت آوردیم (tâqat âvárdim)	طاقت آوردید (tâqat âvárdid)	طاقت آوردند (tâqat âvárdand)
		past (imperfect)	طاقت می‌آوردم (tâqat mí-âvardam)	طاقت می‌آوردی (tâqat mí-âvardi)	طاقت می‌آورد (tâqat mí-âvard)	طاقت می‌آوردیم (tâqat mí-âvardim)	طاقت می‌آوردید (tâqat mí-âvardid)	طاقت می‌آوردند (tâqat mí-âvardand)
		past progressive	داشتم طاقت می‌آوردم (dấštam tâqat mí-âvardam)	داشتی طاقت می‌آوردی (dấšti tâqat mí-âvardi)	داشت طاقت می‌آورد (dâšt tâqat mí-âvard)	داشتیم طاقت می‌آوردیم (dấštim tâqat mí-âvardim)	داشتید طاقت می‌آوردید (dấštid tâqat mí-âvardid)	داشتند طاقت می‌آوردند (dấštand tâqat mí-âvardand)
		pluperfect	طاقت آورده بودم (tâqat âvardé búdam)	طاقت آورده بودی (tâqat âvardé búdi)	طاقت آورده بود (tâqat âvardé bud)	طاقت آورده بودیم (tâqat âvardé búdim)	طاقت آورده بودید (tâqat âvardé búdid)	طاقت آورده بودند (tâqat âvardé búdand)
		future	طاقت خواهم آورد (tâqat xâhám âvard)	طاقت خواهی آورد (tâqat xâhí âvard)	طاقت خواهد آورد (tâqat xâhád âvard)	طاقت خواهیم آورد (tâqat xâhím âvard)	طاقت خواهید آورد (tâqat xâhíd âvard)	طاقت خواهند آورد (tâqat xâhánd âvard)
subjunctive		present	طاقت بیاورم (tâqat bíyâvaram)	طاقت بیاوری (tâqat bíyâvari)	طاقت بیاورد (tâqat bíyâvarad)	طاقت بیاوریم (tâqat bíyâvarim)	طاقت بیاورید (tâqat bíyâvarid)	طاقت بیاورند (tâqat bíyâvarand)
		past	طاقت آورده باشم (tâqat âvardé bấšam)	طاقت آورده باشی (tâqat âvardé bấši)	طاقت آورده باشد (tâqat âvardé bấšad)	طاقت آورده باشیم (tâqat âvardé bấšim)	طاقت آورده باشید (tâqat âvardé bấšid)	طاقت آورده باشند (tâqat âvardé bấšand)
imperative				طاقت بیاور (tâqat bíyâvar)			طاقت بیاورید (tâqat bíyâvarid)

Conjugation of طاقت آوردن (colloquial Tehrani)

infinitive			طاقت آوردن (tâqat âvordán)
stem		present	طاقت آر (tâqat âr)
		past	طاقت آورد (tâqat âvord)
participle		present	طاقت آورنده (tâqat âvarandé)
		past	طاقت آورده (tâqat âvordé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	طاقت آرم (tâqat ấram)	طاقت آری (tâqat ấri)	طاقت آره (tâqat ấre)	طاقت آریم (tâqat ấrim)	طاقت آرین (tâqat ấrin)	طاقت آرن (tâqat ấran)
		present (imperfect)	طاقت می‌آرم (tâqat mí-âram)	طاقت می‌آری (tâqat mí-âri)	طاقت می‌آره (tâqat mí-âre)	طاقت می‌آریم (tâqat mí-ârim)	طاقت می‌آرین (tâqat mí-ârin)	طاقت می‌آرن (tâqat mí-âran)
		present progressive	دارم طاقت می‌آرم (dấram tâqat mí-âram)	داری طاقت می‌آری (dấri tâqat mí-âri)	داره طاقت می‌آره (dấre tâqat mí-âre)	داریم طاقت می‌آریم (dấrim tâqat mí-ârim)	دارین طاقت می‌آرین (dấrin tâqat mí-ârin)	دارن طاقت می‌آرن (dấran tâqat mí-âran)
		present perfect	طاقت آورده‌ام (tâqat âvordám)	طاقت آورده‌ای (tâqat âvordí)	طاقت آورده (tâqat âvordé)	طاقت آورده‌ایم (tâqat âvordím)	طاقت آورده‌این (tâqat âvordín)	طاقت آورده‌ان (tâqat âvordán)
		past	طاقت آوردم (tâqat âvórdam)	طاقت آوردی (tâqat âvórdi)	طاقت آورد (tâqat âvórd)	طاقت آوردیم (tâqat âvórdim)	طاقت آوردین (tâqat âvórdin)	طاقت آوردن (tâqat âvórdan)
		past (imperfect)	طاقت می‌آوردم (tâqat mí-âvordam)	طاقت می‌آوردی (tâqat mí-âvordi)	طاقت می‌آورد (tâqat mí-âvord)	طاقت می‌آوردیم (tâqat mí-âvordim)	طاقت می‌آوردین (tâqat mí-âvordin)	طاقت می‌آوردن (tâqat mí-âvordan)
		past progressive	داشتم طاقت می‌آوردم (dấštam tâqat mí-âvordam)	داشتی طاقت می‌آوردی (dấšti tâqat mí-âvordi)	داشت طاقت می‌آورد (dấšt tâqat mí-âvord)	داشتیم طاقت می‌آوردیم (dấštim tâqat mí-âvordim)	داشتین طاقت می‌آوردین (dấštin tâqat mí-âvordin)	داشتن طاقت می‌آوردن (dấštan tâqat mí-âvordan)
		pluperfect	طاقت آورده بودم (tâqat âvordé búdam)	طاقت آورده بودی (tâqat âvordé búdi)	طاقت آورده بود (tâqat âvordé bud)	طاقت آورده بودیم (tâqat âvordé búdim)	طاقت آورده بودین (tâqat âvordé búdin)	طاقت آورده بودن (tâqat âvordé búdan)
subjunctive		present	طاقت بیارم (tâqat bíyâram)	طاقت بیاری (tâqat bíyâri)	طاقت بیاره (tâqat bíyâre)	طاقت بیاریم (tâqat bíyârim)	طاقت بیارین (tâqat bíyârin)	طاقت بیارن (tâqat bíyâran)
		past	طاقت آورده باشم (tâqat âvordé bấšam)	طاقت آورده باشی (tâqat âvordé bấši)	طاقت آورده باشه (tâqat âvordé bấše)	طاقت آورده باشیم (tâqat âvordé bấšim)	طاقت آورده باشین (tâqat âvordé bấšin)	طاقت آورده باشن (tâqat âvordé bấšan)
imperative				طاقت بیار (tâqat bíyâr)			طاقت بیارین (tâqat bíyârin)