شغر

Arabic

Root
ش غ ر (š ḡ r)
1 term

Verb

شَغَرَ • (šaḡara) I (non-past يَشْغُرُ (yašḡuru), verbal noun شُغُور (šuḡūr))

1. (intransitive) to be destitute of a guardian, to lack protection, to be without fortification
2. (intransitive) (of a post) to be vacant, to be free to be taken

Conjugation

    Conjugation of شَغَرَ (I, sound, a ~ u, no passive, verbal noun شُغُور)

verbal noun الْمَصْدَر						شُغُور šuḡūr
active participle اِسْم الْفَاعِل						شَاغِر šāḡir
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَغَرْتُ šaḡartu	شَغَرْتَ šaḡarta	شَغَرَ šaḡara		شَغَرْتُمَا šaḡartumā	شَغَرَا šaḡarā		شَغَرْنَا šaḡarnā	شَغَرْتُمْ šaḡartum	شَغَرُوا šaḡarū
	f		شَغَرْتِ šaḡarti	شَغَرَتْ šaḡarat			شَغَرَتَا šaḡaratā			شَغَرْتُنَّ šaḡartunna	شَغَرْنَ šaḡarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَشْغُرُ ʔašḡuru	تَشْغُرُ tašḡuru	يَشْغُرُ yašḡuru		تَشْغُرَانِ tašḡurāni	يَشْغُرَانِ yašḡurāni		نَشْغُرُ našḡuru	تَشْغُرُونَ tašḡurūna	يَشْغُرُونَ yašḡurūna
	f		تَشْغُرِينَ tašḡurīna	تَشْغُرُ tašḡuru			تَشْغُرَانِ tašḡurāni			تَشْغُرْنَ tašḡurna	يَشْغُرْنَ yašḡurna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَشْغُرَ ʔašḡura	تَشْغُرَ tašḡura	يَشْغُرَ yašḡura		تَشْغُرَا tašḡurā	يَشْغُرَا yašḡurā		نَشْغُرَ našḡura	تَشْغُرُوا tašḡurū	يَشْغُرُوا yašḡurū
	f		تَشْغُرِي tašḡurī	تَشْغُرَ tašḡura			تَشْغُرَا tašḡurā			تَشْغُرْنَ tašḡurna	يَشْغُرْنَ yašḡurna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَشْغُرْ ʔašḡur	تَشْغُرْ tašḡur	يَشْغُرْ yašḡur		تَشْغُرَا tašḡurā	يَشْغُرَا yašḡurā		نَشْغُرْ našḡur	تَشْغُرُوا tašḡurū	يَشْغُرُوا yašḡurū
	f		تَشْغُرِي tašḡurī	تَشْغُرْ tašḡur			تَشْغُرَا tašḡurā			تَشْغُرْنَ tašḡurna	يَشْغُرْنَ yašḡurna
imperative الْأَمْر	m		اُشْغُرْ ušḡur			اُشْغُرَا ušḡurā				اُشْغُرُوا ušḡurū
	f		اُشْغُرِي ušḡurī							اُشْغُرْنَ ušḡurna

Verb

شَغَرَ • (šaḡara) I (non-past يَشْغَرُ (yašḡaru), verbal noun شَغْر (šaḡr))

1. (transitive, intransitive) to raise the hindleg (on)
2. (transitive) to expel, to drive away

Conjugation

    Conjugation of شَغَرَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun شَغْر)

verbal noun الْمَصْدَر						شَغْر šaḡr
active participle اِسْم الْفَاعِل						شَاغِر šāḡir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَشْغُور mašḡūr
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شَغَرْتُ šaḡartu	شَغَرْتَ šaḡarta	شَغَرَ šaḡara		شَغَرْتُمَا šaḡartumā	شَغَرَا šaḡarā		شَغَرْنَا šaḡarnā	شَغَرْتُمْ šaḡartum	شَغَرُوا šaḡarū
	f		شَغَرْتِ šaḡarti	شَغَرَتْ šaḡarat			شَغَرَتَا šaḡaratā			شَغَرْتُنَّ šaḡartunna	شَغَرْنَ šaḡarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَشْغَرُ ʔašḡaru	تَشْغَرُ tašḡaru	يَشْغَرُ yašḡaru		تَشْغَرَانِ tašḡarāni	يَشْغَرَانِ yašḡarāni		نَشْغَرُ našḡaru	تَشْغَرُونَ tašḡarūna	يَشْغَرُونَ yašḡarūna
	f		تَشْغَرِينَ tašḡarīna	تَشْغَرُ tašḡaru			تَشْغَرَانِ tašḡarāni			تَشْغَرْنَ tašḡarna	يَشْغَرْنَ yašḡarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَشْغَرَ ʔašḡara	تَشْغَرَ tašḡara	يَشْغَرَ yašḡara		تَشْغَرَا tašḡarā	يَشْغَرَا yašḡarā		نَشْغَرَ našḡara	تَشْغَرُوا tašḡarū	يَشْغَرُوا yašḡarū
	f		تَشْغَرِي tašḡarī	تَشْغَرَ tašḡara			تَشْغَرَا tašḡarā			تَشْغَرْنَ tašḡarna	يَشْغَرْنَ yašḡarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَشْغَرْ ʔašḡar	تَشْغَرْ tašḡar	يَشْغَرْ yašḡar		تَشْغَرَا tašḡarā	يَشْغَرَا yašḡarā		نَشْغَرْ našḡar	تَشْغَرُوا tašḡarū	يَشْغَرُوا yašḡarū
	f		تَشْغَرِي tašḡarī	تَشْغَرْ tašḡar			تَشْغَرَا tašḡarā			تَشْغَرْنَ tašḡarna	يَشْغَرْنَ yašḡarna
imperative الْأَمْر	m		اِشْغَرْ išḡar			اِشْغَرَا išḡarā				اِشْغَرُوا išḡarū
	f		اِشْغَرِي išḡarī							اِشْغَرْنَ išḡarna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	شُغِرْتُ šuḡirtu	شُغِرْتَ šuḡirta	شُغِرَ šuḡira		شُغِرْتُمَا šuḡirtumā	شُغِرَا šuḡirā		شُغِرْنَا šuḡirnā	شُغِرْتُمْ šuḡirtum	شُغِرُوا šuḡirū
	f		شُغِرْتِ šuḡirti	شُغِرَتْ šuḡirat			شُغِرَتَا šuḡiratā			شُغِرْتُنَّ šuḡirtunna	شُغِرْنَ šuḡirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُشْغَرُ ʔušḡaru	تُشْغَرُ tušḡaru	يُشْغَرُ yušḡaru		تُشْغَرَانِ tušḡarāni	يُشْغَرَانِ yušḡarāni		نُشْغَرُ nušḡaru	تُشْغَرُونَ tušḡarūna	يُشْغَرُونَ yušḡarūna
	f		تُشْغَرِينَ tušḡarīna	تُشْغَرُ tušḡaru			تُشْغَرَانِ tušḡarāni			تُشْغَرْنَ tušḡarna	يُشْغَرْنَ yušḡarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُشْغَرَ ʔušḡara	تُشْغَرَ tušḡara	يُشْغَرَ yušḡara		تُشْغَرَا tušḡarā	يُشْغَرَا yušḡarā		نُشْغَرَ nušḡara	تُشْغَرُوا tušḡarū	يُشْغَرُوا yušḡarū
	f		تُشْغَرِي tušḡarī	تُشْغَرَ tušḡara			تُشْغَرَا tušḡarā			تُشْغَرْنَ tušḡarna	يُشْغَرْنَ yušḡarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُشْغَرْ ʔušḡar	تُشْغَرْ tušḡar	يُشْغَرْ yušḡar		تُشْغَرَا tušḡarā	يُشْغَرَا yušḡarā		نُشْغَرْ nušḡar	تُشْغَرُوا tušḡarū	يُشْغَرُوا yušḡarū
	f		تُشْغَرِي tušḡarī	تُشْغَرْ tušḡar			تُشْغَرَا tušḡarā			تُشْغَرْنَ tušḡarna	يُشْغَرْنَ yušḡarna

Noun

شَغْر • (šaḡr) m

1. verbal noun of شَغَرَ (šaḡara) (form I)

Declension

Declension of noun شَغْر (šaḡr)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَغْر šaḡr	الشَّغْر aš-šaḡr	شَغْر šaḡr
Nominative	شَغْرٌ šaḡrun	الشَّغْرُ aš-šaḡru	شَغْرُ šaḡru
Accusative	شَغْرًا šaḡran	الشَّغْرَ aš-šaḡra	شَغْرَ šaḡra
Genitive	شَغْرٍ šaḡrin	الشَّغْرِ aš-šaḡri	شَغْرِ šaḡri

References

• Freytag, Georg (1833) “شغر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 431
• Lane, Edward William (1863) “شغر”, in Arabic-English Lexicon‎^[2], London: Williams & Norgate, page 1565
• Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “شغر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 660