شخ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hijazi Arabic

[edit]
Root
ش خ خ
2 terms

Etymology

[edit]

From Arabic شَخَّ (šaḵḵa).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

شخ (šaḵḵ) I (non-past يِشُخ (yišuḵḵ))

  1. to pee

Conjugation

[edit]
    Conjugation of شخ (šaḵḵ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m شخّيت (šaḵḵēt) شخّيت (šaḵḵēt) شخّ (šaḵḵ) شخّينا (šaḵḵēna) شخّيتوا (šaḵḵētu) شخّوا (šaḵḵu)
f شخّيتي (šaḵḵēti) شخّت (šaḵḵat)
non-past m أشخّ (ʔašuḵḵ) تشخّ (tišuḵḵ) يشخّ (yišuḵḵ) نشخّ (nišuḵḵ) تشخّوا (tišuḵḵu) يشخّوا (yišuḵḵu)
f تشخّي (tišuḵḵi) تشخّ (tišuḵḵ)
imperative m شخّ (šuḵḵ) شخّوا (šuḵḵu)
f شخّي (šuḵḵi)

South Levantine Arabic

[edit]
Root
ش خ خ
1 term

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ʃaxx/, [ʃax]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

[edit]

شخّ (šaḵḵ) I (present بشخّ (bišoḵḵ))

  1. (informal) to pee
    Synonym: بوّل (bawwal)
  2. (informal) to poop
    Synonym: خري (ḵiri)

Conjugation

[edit]
    Conjugation of شخّ (šaḵḵ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m شخّيت (šaḵḵēt) شخّيت (šaḵḵēt) شخّ (šaḵḵ) شخّينا (šaḵḵēna) شخّيتو (šaḵḵētu) شخّو (šaḵḵu)
f شخّيتي (šaḵḵēti) شخّت (šaḵḵat)
present m بشخّ (bašoḵḵ) بتشخّ (bitšoḵḵ) بشخّ (bišoḵḵ) منشخّ (minšoḵḵ) بتشخّو (bitšoḵḵu) بشخّو (bišoḵḵu)
f بتشخّي (bitšoḵḵi) بتشخّ (bitšoḵḵ)
subjunctive m اشخّ (ašoḵḵ) تشخّ (tšoḵḵ) يشخّ (yšoḵḵ) نشخّ (nšoḵḵ) تشخّو (tšoḵḵu) يشخّو (yšoḵḵu)
f تشخّي (tšoḵḵi) تشخّ (tšoḵḵ)
imperative m شخّ (šoḵḵ) شخّو (šoḵḵu)
f شخّي (šoḵḵi)