Jump to content

سعفة

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]
Root
س ع ف (s ʕ f)
4 terms

Noun

[edit]

سَعَفَة (saʕafaf (singulative, collective سَعَف m (saʕaf), plural سَعَفَات (saʕafāt))

  1. (singulative) a palm branch

Declension

[edit]
Declension of noun سَعَفَة (saʕafa)
singulative singulative triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal سَعَفَة
saʕafa
السَّعَفَة
as-saʕafa
سَعَفَة
saʕafat
nominative سَعَفَةٌ
saʕafatun
السَّعَفَةُ
as-saʕafatu
سَعَفَةُ
saʕafatu
accusative سَعَفَةً
saʕafatan
السَّعَفَةَ
as-saʕafata
سَعَفَةَ
saʕafata
genitive سَعَفَةٍ
saʕafatin
السَّعَفَةِ
as-saʕafati
سَعَفَةِ
saʕafati
collective basic collective triptote
indefinite definite construct
informal سَعَف
saʕaf
السَّعَف
as-saʕaf
سَعَف
saʕaf
nominative سَعَفٌ
saʕafun
السَّعَفُ
as-saʕafu
سَعَفُ
saʕafu
accusative سَعَفًا
saʕafan
السَّعَفَ
as-saʕafa
سَعَفَ
saʕafa
genitive سَعَفٍ
saʕafin
السَّعَفِ
as-saʕafi
سَعَفِ
saʕafi
dual indefinite definite construct
informal سَعَفَتَيْن
saʕafatayn
السَّعَفَتَيْن
as-saʕafatayn
سَعَفَتَيْ
saʕafatay
nominative سَعَفَتَانِ
saʕafatāni
السَّعَفَتَانِ
as-saʕafatāni
سَعَفَتَا
saʕafatā
accusative سَعَفَتَيْنِ
saʕafatayni
السَّعَفَتَيْنِ
as-saʕafatayni
سَعَفَتَيْ
saʕafatay
genitive سَعَفَتَيْنِ
saʕafatayni
السَّعَفَتَيْنِ
as-saʕafatayni
سَعَفَتَيْ
saʕafatay
paucal (3-10) sound feminine paucal
indefinite definite construct
informal سَعَفَات
saʕafāt
السَّعَفَات
as-saʕafāt
سَعَفَات
saʕafāt
nominative سَعَفَاتٌ
saʕafātun
السَّعَفَاتُ
as-saʕafātu
سَعَفَاتُ
saʕafātu
accusative سَعَفَاتٍ
saʕafātin
السَّعَفَاتِ
as-saʕafāti
سَعَفَاتِ
saʕafāti
genitive سَعَفَاتٍ
saʕafātin
السَّعَفَاتِ
as-saʕafāti
سَعَفَاتِ
saʕafāti
plural of variety sound feminine plural
indefinite definite construct
informal سَعَفَات
saʕafāt
السَّعَفَات
as-saʕafāt
سَعَفَات
saʕafāt
nominative سَعَفَاتٌ
saʕafātun
السَّعَفَاتُ
as-saʕafātu
سَعَفَاتُ
saʕafātu
accusative سَعَفَاتٍ
saʕafātin
السَّعَفَاتِ
as-saʕafāti
سَعَفَاتِ
saʕafāti
genitive سَعَفَاتٍ
saʕafātin
السَّعَفَاتِ
as-saʕafāti
سَعَفَاتِ
saʕafāti

Noun

[edit]

سَعْفَة (saʕfaf (plural سَعْفَات (saʕfāt))

  1. abrasion, wound, sore (on the head of a child)
  2. furuncle, pimple
    • 975–997, محمد بن أحمد الخوارزمي [muḥammad ibn ʕaḥmad al-ḵwārizmī], edited by Gerlof van Vloten, مفاتيح العلوم [mafātīḥ al-ʕulūm], Leiden: E. J. Brill, published 1895, pages 156 line 9–11:
      Commented in Seidel, Ernst (1915) “Die Medizin im Kitâb Mafâtîḥ al ʿUlûm”, in Sitzungsberichte der Physikalisch-Medizinischen Sozietät zu Erlangen[1] (in German), volume 47, page 15 Anm. 20.
  3. scabies, mange

Declension

[edit]
Declension of noun سَعْفَة (saʕfa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal سَعْفَة
saʕfa
السَّعْفَة
as-saʕfa
سَعْفَة
saʕfat
nominative سَعْفَةٌ
saʕfatun
السَّعْفَةُ
as-saʕfatu
سَعْفَةُ
saʕfatu
accusative سَعْفَةً
saʕfatan
السَّعْفَةَ
as-saʕfata
سَعْفَةَ
saʕfata
genitive سَعْفَةٍ
saʕfatin
السَّعْفَةِ
as-saʕfati
سَعْفَةِ
saʕfati
dual indefinite definite construct
informal سَعْفَتَيْن
saʕfatayn
السَّعْفَتَيْن
as-saʕfatayn
سَعْفَتَيْ
saʕfatay
nominative سَعْفَتَانِ
saʕfatāni
السَّعْفَتَانِ
as-saʕfatāni
سَعْفَتَا
saʕfatā
accusative سَعْفَتَيْنِ
saʕfatayni
السَّعْفَتَيْنِ
as-saʕfatayni
سَعْفَتَيْ
saʕfatay
genitive سَعْفَتَيْنِ
saʕfatayni
السَّعْفَتَيْنِ
as-saʕfatayni
سَعْفَتَيْ
saʕfatay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal سَعْفَات
saʕfāt
السَّعْفَات
as-saʕfāt
سَعْفَات
saʕfāt
nominative سَعْفَاتٌ
saʕfātun
السَّعْفَاتُ
as-saʕfātu
سَعْفَاتُ
saʕfātu
accusative سَعْفَاتٍ
saʕfātin
السَّعْفَاتِ
as-saʕfāti
سَعْفَاتِ
saʕfāti
genitive سَعْفَاتٍ
saʕfātin
السَّعْفَاتِ
as-saʕfāti
سَعْفَاتِ
saʕfāti

Descendants

[edit]
  • Latin: asaphatum