زان

See also: ژان and ران

Arabic

Etymology 1

Root
ز ن ي (z n y)
5 terms

Derived from the active participle of زَنَى (zanā, “to commit adultery”).

Noun

زَانٍ • (zānin) m (construct state زَانِي (zānī), plural زَانُون (zānūn) or زُنَاة (zunāh), feminine زَانِيَة (zāniya))

1. fornicator, adulterer
   • 609–632 CE, Qur'an, 24:2:

     ٱَلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ

     az-zāniyatu waz-zānī fajlidū kulla wāḥidin minhumā miʔata jaldatin

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Declension of noun زَانٍ (zānin)

Singular	Masculine			Feminine
	singular triptote in ـٍ (-in)			singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	زَانِي zānī	الزَّانِي az-zānī	زَانِي zānī	زَانِيَة zāniya	الزَّانِيَة az-zāniya	زَانِيَة zāniyat
Nominative	زَانٍ zānin	الزَّانِي az-zānī	زَانِي zānī	زَانِيَةٌ zāniyatun	الزَّانِيَةُ az-zāniyatu	زَانِيَةُ zāniyatu
Accusative	زَانِيًا zāniyan	الزَّانِيَ az-zāniya	زَانِيَ zāniya	زَانِيَةً zāniyatan	الزَّانِيَةَ az-zāniyata	زَانِيَةَ zāniyata
Genitive	زَانٍ zānin	الزَّانِي az-zānī	زَانِي zānī	زَانِيَةٍ zāniyatin	الزَّانِيَةِ az-zāniyati	زَانِيَةِ zāniyati
Dual	Masculine			Feminine
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	زَانِيَيْن zāniyayn	الزَّانِيَيْن az-zāniyayn	زَانِيَيْ zāniyay	زَانِيَتَيْن zāniyatayn	الزَّانِيَتَيْن az-zāniyatayn	زَانِيَتَيْ zāniyatay
Nominative	زَانِيَانِ zāniyāni	الزَّانِيَانِ az-zāniyāni	زَانِيَا zāniyā	زَانِيَتَانِ zāniyatāni	الزَّانِيَتَانِ az-zāniyatāni	زَانِيَتَا zāniyatā
Accusative	زَانِيَيْنِ zāniyayni	الزَّانِيَيْنِ az-zāniyayni	زَانِيَيْ zāniyay	زَانِيَتَيْنِ zāniyatayni	الزَّانِيَتَيْنِ az-zāniyatayni	زَانِيَتَيْ zāniyatay
Genitive	زَانِيَيْنِ zāniyayni	الزَّانِيَيْنِ az-zāniyayni	زَانِيَيْ zāniyay	زَانِيَتَيْنِ zāniyatayni	الزَّانِيَتَيْنِ az-zāniyatayni	زَانِيَتَيْ zāniyatay
Plural	Masculine			Feminine
	sound masculine plural‎; broken plural triptote in ـَاة (-āh)			sound feminine plural‎; broken plural diptote in ـٍ (-in)
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	زَانِين‎; زُنَاة zānīn‎; zunāt	الزَّانِين‎; الزُّنَاة az-zānīn‎; az-zunāt	زَانِي‎; زُنَاة zānī‎; zunāt	زَانِيَات‎; زَوَانِي zāniyāt‎; zawānī	الزَّانِيَات‎; الزَّوَانِي az-zāniyāt‎; az-zawānī	زَانِيَات‎; زَوَانِي zāniyāt‎; zawānī
Nominative	زَانُونَ‎; زُنَاةٌ zānūna‎; zunātun	الزَّانُونَ‎; الزُّنَاةُ az-zānūna‎; az-zunātu	زَانُو‎; زُنَاةُ zānū‎; zunātu	زَانِيَاتٌ‎; زَوَانٍ zāniyātun‎; zawānin	الزَّانِيَاتُ‎; الزَّوَانِي az-zāniyātu‎; az-zawānī	زَانِيَاتُ‎; زَوَانِي zāniyātu‎; zawānī
Accusative	زَانِينَ‎; زُنَاةً zānīna‎; zunātan	الزَّانِينَ‎; الزُّنَاةَ az-zānīna‎; az-zunāta	زَانِي‎; زُنَاةَ zānī‎; zunāta	زَانِيَاتٍ‎; زَوَانِيَ zāniyātin‎; zawāniya	الزَّانِيَاتِ‎; الزَّوَانِيَ az-zāniyāti‎; az-zawāniya	زَانِيَاتِ‎; زَوَانِيَ zāniyāti‎; zawāniya
Genitive	زَانِينَ‎; زُنَاةٍ zānīna‎; zunātin	الزَّانِينَ‎; الزُّنَاةِ az-zānīna‎; az-zunāti	زَانِي‎; زُنَاةِ zānī‎; zunāti	زَانِيَاتٍ‎; زَوَانٍ zāniyātin‎; zawānin	الزَّانِيَاتِ‎; الزَّوَانِي az-zāniyāti‎; az-zawānī	زَانِيَاتِ‎; زَوَانِي zāniyāti‎; zawānī

Descendants

• → Portuguese: zoina

Etymology 2

Root
ز ي ن (z y n)
7 terms

Verb

زَانَ • (zāna) I (non-past يَزِينُ (yazīnu), verbal noun زَيْن (zayn))

1. to adorn

Conjugation

    Conjugation of زَانَ (I, hollow, a ~ i, full passive, verbal noun زَيْن)

verbal noun الْمَصْدَر						زَيْن zayn
active participle اِسْم الْفَاعِل						زَائِن zāʔin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَزِين mazīn
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	زِنْتُ zintu	زِنْتَ zinta	زَانَ zāna		زِنْتُمَا zintumā	زَانَا zānā		زِنَّا zinnā	زِنْتُمْ zintum	زَانُوا zānū
	f		زِنْتِ zinti	زَانَتْ zānat			زَانَتَا zānatā			زِنْتُنَّ zintunna	زِنَّ zinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَزِينُ ʔazīnu	تَزِينُ tazīnu	يَزِينُ yazīnu		تَزِينَانِ tazīnāni	يَزِينَانِ yazīnāni		نَزِينُ nazīnu	تَزِينُونَ tazīnūna	يَزِينُونَ yazīnūna
	f		تَزِينِينَ tazīnīna	تَزِينُ tazīnu			تَزِينَانِ tazīnāni			تَزِنَّ tazinna	يَزِنَّ yazinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَزِينَ ʔazīna	تَزِينَ tazīna	يَزِينَ yazīna		تَزِينَا tazīnā	يَزِينَا yazīnā		نَزِينَ nazīna	تَزِينُوا tazīnū	يَزِينُوا yazīnū
	f		تَزِينِي tazīnī	تَزِينَ tazīna			تَزِينَا tazīnā			تَزِنَّ tazinna	يَزِنَّ yazinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَزِنْ ʔazin	تَزِنْ tazin	يَزِنْ yazin		تَزِينَا tazīnā	يَزِينَا yazīnā		نَزِنْ nazin	تَزِينُوا tazīnū	يَزِينُوا yazīnū
	f		تَزِينِي tazīnī	تَزِنْ tazin			تَزِينَا tazīnā			تَزِنَّ tazinna	يَزِنَّ yazinna
imperative الْأَمْر	m		زِنْ zin			زِينَا zīnā				زِينُوا zīnū
	f		زِينِي zīnī							زِنَّ zinna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	زِنْتُ zintu	زِنْتَ zinta	زِينَ zīna		زِنْتُمَا zintumā	زِينَا zīnā		زِنَّا zinnā	زِنْتُمْ zintum	زِينُوا zīnū
	f		زِنْتِ zinti	زِينَتْ zīnat			زِينَتَا zīnatā			زِنْتُنَّ zintunna	زِنَّ zinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُزَانُ ʔuzānu	تُزَانُ tuzānu	يُزَانُ yuzānu		تُزَانَانِ tuzānāni	يُزَانَانِ yuzānāni		نُزَانُ nuzānu	تُزَانُونَ tuzānūna	يُزَانُونَ yuzānūna
	f		تُزَانِينَ tuzānīna	تُزَانُ tuzānu			تُزَانَانِ tuzānāni			تُزَنَّ tuzanna	يُزَنَّ yuzanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُزَانَ ʔuzāna	تُزَانَ tuzāna	يُزَانَ yuzāna		تُزَانَا tuzānā	يُزَانَا yuzānā		نُزَانَ nuzāna	تُزَانُوا tuzānū	يُزَانُوا yuzānū
	f		تُزَانِي tuzānī	تُزَانَ tuzāna			تُزَانَا tuzānā			تُزَنَّ tuzanna	يُزَنَّ yuzanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُزَنْ ʔuzan	تُزَنْ tuzan	يُزَنْ yuzan		تُزَانَا tuzānā	يُزَانَا yuzānā		نُزَنْ nuzan	تُزَانُوا tuzānū	يُزَانُوا yuzānū
	f		تُزَانِي tuzānī	تُزَنْ tuzan			تُزَانَا tuzānā			تُزَنَّ tuzanna	يُزَنَّ yuzanna

Etymology 3

From Persian زان (zân).

Noun

زَان • (zān) m

1. beech (Fagus gen. et spp.)

Declension

Declension of noun زَان (zān)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	زَان zān	الزَّان az-zān	زَان zān
Nominative	زَانٌ zānun	الزَّانُ az-zānu	زَانُ zānu
Accusative	زَانًا zānan	الزَّانَ az-zāna	زَانَ zāna
Genitive	زَانٍ zānin	الزَّانِ az-zāni	زَانِ zāni

References

• Corriente, Federico, Pereira, Christophe, Vicente, Angeles, editors (2017), Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou. Perspectives phraséologiques et étymologiques (in French), Berlin: De Gruyter, →ISBN, page 605
• Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “زان”, in Supplément aux dictionnaires arabes‎^[1] (in French), volume 1, Leiden: E. J. Brill, page 577
• Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “زان”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 516

Central Kurdish

Alternative forms

• زایین (zayîn)

Pronunciation

• IPA^(key): /zaːn/

Verb

Northern Kurdish	zan

زان (zan) (present stem زێ- (zê-))

1. (intransitive) to give birth

Conjugation

Conjugation

infinitive	زان zan	past stem	زا za	present stem	زێ zê
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	من	تۆ	ئەو	ئێمە	ئێوە	ئەوان
simple past	زام zam	زایت zayt	زا za	زاین zayn	زان zan
present	دەزێم dezêm	دەزێیت dezêyt	دەزێت dezêt	دەزێین dezêyn	دەزێن dezên
past imperfect (habitual, progressive)	دەزام dezam	دەزایت dezayt	دەزا deza	دەزاین dezayn	دەزان dezan
past progressive	خەریک بووم دەزام xerîk bûm dezam	خەریک بووی دەزایت xerîk bûy dezayt	خەریک بوو دەزا xerîk bû deza	خەریک بووین دەزاین xerîk bûyn dezayn	خەریک بوون دەزان xerîk bûn dezan
present progressive	خەریکِم دەزێم xerîkim dezêm	خەریکی دەزێیت xerîkî dezêyt	خەریکە دەزێت xerîke dezêt	خەریکین دەزێین xerîkîn dezêyn	خەریکِن دەزێن xerîkin dezên
past perfect	زابووم zabûm	زابوویت zabûyt	زابوو zabû	زابووین zabûyn	زابوون zabûn
present perfect	زاومە zawme	زاویتە zawîte	زاوە zawe	زاوینە zawîne	زاونە zawne
subjunctive	من	تۆ	ئەو	ئێمە	ئێوە	ئەوان
past	زابِم zabim	زابیت zabît	زابێت zabêt	زابین zabîn	زابِن zabin
present	بِزێم bizêm	بِزێیت bizêyt	بِزێت bizêt	بِزێین bizêyn	بِزێن bizên
imperative	—	تۆ	—	ئێمە	ئێوە	—
		بِزێە bizêe		بِزێین bizêyn	بِزێن bizên

Kashmiri

Etymology

From Sanskrit ज्ञान (jñāna).

Pronunciation

• IPA^(key): /zɑːn/

Noun

زان • (zān) f (Devanagari ज़ान)

1. knowledge

   Synonyms: گیٛان, پَے (paē), عٔلِم (ʿạlim), پَتاہ

2. acquaintance, familiarity
3. discovery, ascertaining

Persian

Etymology

Variant of زبان (zabân), also زوان (zavân), as in زبان گنجشک (zabân-gonješk, “ash”), which is a tree with very similar leaves.

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [zɑːn]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [zɑːn]

• (Dari, formal) IPA^(key): [zɑːn]
  • (Kabuli) IPA^(key): [zɑːn]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [zɔːn]

• (Iran, formal) IPA^(key): [zɒːn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [zɔn]

Readings
Classical reading?	zān
Dari reading?	zān
Iranian reading?	zân
Tajik reading?	zon

Noun

زان • (zân)

1. beech