دویدن

Persian

Etymology

Inherited from Middle Persian [script needed] (LHTWN-tn /⁠dawīdan⁠/), from Proto-Indo-European *dʰew- (“to run”).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [da.wiː.ˈðan]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [d̪ä.wiː.d̪ǽn]

• (Dari, formal) IPA^(key): [d̪ä.wiː.d̪ǽn]
  • (Kabuli) IPA^(key): [d̪ä.wiː.d̪ǽn]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [d̪ä.wi.d̪ǽn]

• (Iran, formal) IPA^(key): [d̪æ.viː.d̪ǽn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [d̪ä.vi.d̪ǽn]

Readings
Classical reading?	dawīḏan
Dari reading?	dawīdan
Iranian reading?	davidan
Tajik reading?	davidan

Verb

Dari	دویدن
Iranian Persian
Tajik	давидан

دویدن • (davidan) (present stem دو (dav))

1. to run
   • 10th Century CE, Firdawsī, Šāhnāma:

     سیاوش چو او را پیاده بدید
     فرود آمد از اسب و پیشش دوید

     siyāwuš ču ō-rā piyāda bidīd
     furūd āmad az asp u pēšaš dawīd

     As Siavash saw him on foot
     dismounted his horse and ran towards him

Conjugation

Conjugation of دویدن (davidán) (literary Iranian Persian)

infinitive			دویدن (davidán)
stem		present	دو (dav)
		past	دوید (david)
participle		present	دونده (davandé)
		past	دویده (davidé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	دوم (davam)	دوی (davi)	دود (davad)	دویم (davim)	دوید (david)	دوند (davand)
		present (imperfect)	می‌دوم (mí-davam)	می‌دوی (mí-davi)	می‌دود (mí-davad)	می‌دویم (mí-davim)	می‌دوید (mí-david)	می‌دوند (mí-davand)
		present progressive	دارم می‌دوم (dấram mí-davam)	داری می‌دوی (dấri mí-davi)	دارد می‌دود (dấrad mí-davad)	داریم می‌دویم (dấrim mí-davim)	دارید می‌دوید (dấrid mí-david)	دارند می‌دوند (dấrand mí-davand)
		present perfect	دویده‌ام (davidé-am)	دویده‌ای (davidé-i)	دویده است (davidé ast)	دویده‌ایم (davidé-im)	دویده‌اید (davidé-id)	دویده‌اند (davidé-and)
		past	دویدم (davidam)	دویدی (davidi)	دوید (david)	دویدیم (davidim)	دویدید (davidid)	دویدند (davidand)
		past (imperfect)	می‌دویدم (mí-davidam)	می‌دویدی (mí-davidi)	می‌دوید (mí-david)	می‌دویدیم (mí-davidim)	می‌دویدید (mí-davidid)	می‌دویدند (mí-davidand)
		past progressive	داشتم می‌دویدم (dấštam mí-davidam)	داشتی می‌دویدی (dấšti mí-davidi)	داشت می‌دوید (dâšt mí-david)	داشتیم می‌دویدیم (dấštim mí-davidim)	داشتید می‌دویدید (dấštid mí-davidid)	داشتند می‌دویدند (dấštand mí-davidand)
		pluperfect	دویده بودم (davidé búdam)	دویده بودی (davidé búdi)	دویده بود (davidé bud)	دویده بودیم (davidé búdim)	دویده بودید (davidé búdid)	دویده بودند (davidé búdand)
		future	خواهم دوید (xâhám david)	خواهی دوید (xâhí david)	خواهد دوید (xâhád david)	خواهیم دوید (xâhím david)	خواهید دوید (xâhíd david)	خواهند دوید (xâhánd david)
subjunctive		present	بدوم (bédavam)	بدوی (bédavi)	بدود (bédavad)	بدویم (bédavim)	بدوید (bédavid)	بدوند (bédavand)
		past	دویده باشم (davidé bấšam)	دویده باشی (davidé bấši)	دویده باشد (davidé bấšad)	دویده باشیم (davidé bấšim)	دویده باشید (davidé bấšid)	دویده باشند (davidé bấšand)
imperative				بدو (bédav)			بدوید (bédavid)

Conjugation of دویدن (davidán) (colloquial Tehrani)

infinitive			دویدن (davidán)
stem		present	دو (dav)
		past	دوید (david)
participle		present	دونده (davandé)
		past	دویده (davidé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	دوم (davam)	دوی (davi)	دوه (dave)	دویم (davim)	دوین (davin)	دون (davan)
		present (imperfect)	می‌دوم (mí-davam)	می‌دوی (mí-davi)	می‌دوه (mí-dave)	می‌دویم (mí-davim)	می‌دوین (mí-davin)	می‌دون (mí-davan)
		present progressive	دارم می‌دوم (dấram mí-davam)	داری می‌دوی (dấri mí-davi)	داره می‌دوه (dấre mí-dave)	داریم می‌دویم (dấrim mí-davim)	دارین می‌دوین (dấrin mí-davin)	دارن می‌دون (dấran mí-davan)
		present perfect	دویده‌ام (davidám)	دویده‌ای (davidí)	دویده (davidé)	دویده‌ایم (davidím)	دویده‌این (davidín)	دویده‌ان (davidán)
		past	دویدم (davidam)	دویدی (davidi)	دوید (david)	دویدیم (davidim)	دویدین (davidin)	دویدن (davidan)
		past (imperfect)	می‌دویدم (mí-davidam)	می‌دویدی (mí-davidi)	می‌دوید (mí-david)	می‌دویدیم (mí-davidim)	می‌دویدین (mí-davidin)	می‌دویدن (mí-davidan)
		past progressive	داشتم می‌دویدم (dấštam mí-davidam)	داشتی می‌دویدی (dấšti mí-davidi)	داشت می‌دوید (dấšt mí-david)	داشتیم می‌دویدیم (dấštim mí-davidim)	داشتین می‌دویدین (dấštin mí-davidin)	داشتن می‌دویدن (dấštan mí-davidan)
		pluperfect	دویده بودم (davidé búdam)	دویده بودی (davidé búdi)	دویده بود (davidé bud)	دویده بودیم (davidé búdim)	دویده بودین (davidé búdin)	دویده بودن (davidé búdan)
subjunctive		present	بدوم (bédavam)	بدوی (bédavi)	بدوه (bédave)	بدویم (bédavim)	بدوین (bédavin)	بدون (bédavan)
		past	دویده باشم (davidé bấšam)	دویده باشی (davidé bấši)	دویده باشه (davidé bấše)	دویده باشیم (davidé bấšim)	دویده باشین (davidé bấšin)	دویده باشن (davidé bấšan)
imperative				بدو (bédav)			بدوین (bédavin)

Further reading

• Dehkhoda, Ali-Akbar (1931–) “دویدن”, in Dehkhoda Dictionary Institute, editors, Dehkhoda Dictionary (in Persian), Tehran: University of Tehran Press