دردر

Moroccan Arabic

Etymology

From Arabic ذَرْذَرَ (ḏarḏara).

Pronunciation

• IPA^(key): /dar.dar/

Verb

دردر • (dardar) Iq (non-past يدردر (ydardar))

1. to sprinkle

Conjugation

Conjugation of دردر
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	دردرت (dardart)	دردرتي (dardarti)	دردر (dardar)		دردرنا (dardarna)	دردرتوا (dardartu)	دردروا (dardru)
	f			دردرت (dardrāt)
non-past	m	ندردر (ndardar)	تدردر (tdardar)	يدردر (ydardar)		ندردروا (ndardru)	تدردروا (tdardru)	يدردروا (ydardru)
	f		تدردري (tdardari)	تدردر (tdardar)
imperative	m		دردر (dardar)				دردروا (dardru)
	f		دردري (dardri)

Ottoman Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /dœɾˈdɛɾ/

Adverb

دردر • (dörder)

1. distributive of درت (dört): four each, four apiece, by fours

Descendants

• Turkish: dörder