داوى

Arabic

Etymology

Root
د و ي (d w y)
9 terms

Compare دَوًى (dawan, “disease”), دَوَاء (dawāʔ, “medicament”).

Verb

دَاوَى • (dāwā) III (non-past يُدَاوِي (yudāwī), verbal noun مُدَاوَاة (mudāwāh))

1. (medicine) to treat (a medical issue)
   • a. 1201, Ibn al-Jawzi, anonymous quotee, أخبار الحمقى والمغفلين:

     لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ يُسْتَطَبُّ بِهِ / إِلَّا الْحَمَاقَةَ أَعْيَتْ مَنْ يُدَاوِيهَا

     likulli dāʔin dawāʔun yustaṭabbu bihi / ʔillā l-ḥamāqata ʔaʕyat man yudāwīhā

     (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

    Conjugation of دَاوَى (III, final-weak, full passive, verbal noun مُدَاوَاة)

verbal noun الْمَصْدَر						مُدَاوَاة mudāwāh
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُدَاوٍ mudāwin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُدَاوًى mudāwan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دَاوَيْتُ dāwaytu	دَاوَيْتَ dāwayta	دَاوَى dāwā		دَاوَيْتُمَا dāwaytumā	دَاوَيَا dāwayā		دَاوَيْنَا dāwaynā	دَاوَيْتُمْ dāwaytum	دَاوَوْا dāwaw
	f		دَاوَيْتِ dāwayti	دَاوَتْ dāwat			دَاوَتَا dāwatā			دَاوَيْتُنَّ dāwaytunna	دَاوَيْنَ dāwayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَاوِي ʔudāwī	تُدَاوِي tudāwī	يُدَاوِي yudāwī		تُدَاوِيَانِ tudāwiyāni	يُدَاوِيَانِ yudāwiyāni		نُدَاوِي nudāwī	تُدَاوُونَ tudāwūna	يُدَاوُونَ yudāwūna
	f		تُدَاوِينَ tudāwīna	تُدَاوِي tudāwī			تُدَاوِيَانِ tudāwiyāni			تُدَاوِينَ tudāwīna	يُدَاوِينَ yudāwīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَاوِيَ ʔudāwiya	تُدَاوِيَ tudāwiya	يُدَاوِيَ yudāwiya		تُدَاوِيَا tudāwiyā	يُدَاوِيَا yudāwiyā		نُدَاوِيَ nudāwiya	تُدَاوُوا tudāwū	يُدَاوُوا yudāwū
	f		تُدَاوِي tudāwī	تُدَاوِيَ tudāwiya			تُدَاوِيَا tudāwiyā			تُدَاوِينَ tudāwīna	يُدَاوِينَ yudāwīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَاوِ ʔudāwi	تُدَاوِ tudāwi	يُدَاوِ yudāwi		تُدَاوِيَا tudāwiyā	يُدَاوِيَا yudāwiyā		نُدَاوِ nudāwi	تُدَاوُوا tudāwū	يُدَاوُوا yudāwū
	f		تُدَاوِي tudāwī	تُدَاوِ tudāwi			تُدَاوِيَا tudāwiyā			تُدَاوِينَ tudāwīna	يُدَاوِينَ yudāwīna
imperative الْأَمْر	m		دَاوِ dāwi			دَاوِيَا dāwiyā				دَاوُوا dāwū
	f		دَاوِي dāwī							دَاوِينَ dāwīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دُووِيتُ dūwītu	دُووِيتَ dūwīta	دُووِيَ dūwiya		دُووِيتُمَا dūwītumā	دُووِيَا dūwiyā		دُووِينَا dūwīnā	دُووِيتُمْ dūwītum	دُووُوا dūwū
	f		دُووِيتِ dūwīti	دُووِيَتْ dūwiyat			دُووِيَتَا dūwiyatā			دُووِيتُنَّ dūwītunna	دُووِينَ dūwīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَاوَى ʔudāwā	تُدَاوَى tudāwā	يُدَاوَى yudāwā		تُدَاوَيَانِ tudāwayāni	يُدَاوَيَانِ yudāwayāni		نُدَاوَى nudāwā	تُدَاوَوْنَ tudāwawna	يُدَاوَوْنَ yudāwawna
	f		تُدَاوَيْنَ tudāwayna	تُدَاوَى tudāwā			تُدَاوَيَانِ tudāwayāni			تُدَاوَيْنَ tudāwayna	يُدَاوَيْنَ yudāwayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَاوَى ʔudāwā	تُدَاوَى tudāwā	يُدَاوَى yudāwā		تُدَاوَيَا tudāwayā	يُدَاوَيَا yudāwayā		نُدَاوَى nudāwā	تُدَاوَوْا tudāwaw	يُدَاوَوْا yudāwaw
	f		تُدَاوَيْ tudāway	تُدَاوَى tudāwā			تُدَاوَيَا tudāwayā			تُدَاوَيْنَ tudāwayna	يُدَاوَيْنَ yudāwayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَاوَ ʔudāwa	تُدَاوَ tudāwa	يُدَاوَ yudāwa		تُدَاوَيَا tudāwayā	يُدَاوَيَا yudāwayā		نُدَاوَ nudāwa	تُدَاوَوْا tudāwaw	يُدَاوَوْا yudāwaw
	f		تُدَاوَيْ tudāway	تُدَاوَ tudāwa			تُدَاوَيَا tudāwayā			تُدَاوَيْنَ tudāwayna	يُدَاوَيْنَ yudāwayna

Moroccan Arabic

Etymology

Root
د و ي
3 terms

From Arabic دَاوَى (dāwā).

Pronunciation

• IPA^(key): /daː.wa/

Verb

داوى • (dāwa) III (non-past يداوي (ydāwi))

1. (medicine) to treat a medical issue

Conjugation

Conjugation of داوى

		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	داويت (dāwīt)	داويتي (dāwīti)	داوى (dāwa)		داوينا (dāwīna)	داويتوا (dāwītu)	داواوا (dāwāw)
	f			داوت (dāwāt)
non-past	m	نداوي (ndāwi)	تداوي (tdāwi)	يداوي (ydāwi)		نداويوا (ndāwīw)	تداويوا (tdāwīw)	يداويوا (ydāwīw)
	f		تداوي (tdāwi)	تداوي (tdāwi)
imperative	m		داوي (dāwi)				داويوا (dāwīw)
	f		داوي (dāwi)