Jump to content

داعية

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]

Noun

[edit]

دَاعِيَة (dāʕiyam or f

  1. advocate, promoter, proponent: someone who advocates or calls for a certain cause, religion, belief, ideology, or action.
    دَاعِيَةُ حَرْبٍdāʕiyatu ḥarbinadvocate of war
    دَاعِيَةُ سَلَامٍdāʕiyatu salāminadvocate of peace
  2. more specifically, an Islamic preacher

Noun

[edit]

دَاعِيَة (dāʕiyaf npers (plural دَوَاعٍ (dawāʕin))

  1. reason, motive, cause

Declension

[edit]
Declension of noun دَاعِيَة (dāʕiya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal دَاعِيَة
dāʕiya
الدَّاعِيَة
ad-dāʕiya
دَاعِيَة
dāʕiyat
nominative دَاعِيَةٌ
dāʕiyatun
الدَّاعِيَةُ
ad-dāʕiyatu
دَاعِيَةُ
dāʕiyatu
accusative دَاعِيَةً
dāʕiyatan
الدَّاعِيَةَ
ad-dāʕiyata
دَاعِيَةَ
dāʕiyata
genitive دَاعِيَةٍ
dāʕiyatin
الدَّاعِيَةِ
ad-dāʕiyati
دَاعِيَةِ
dāʕiyati
dual indefinite definite construct
informal دَاعِيَتَيْن
dāʕiyatayn
الدَّاعِيَتَيْن
ad-dāʕiyatayn
دَاعِيَتَيْ
dāʕiyatay
nominative دَاعِيَتَانِ
dāʕiyatāni
الدَّاعِيَتَانِ
ad-dāʕiyatāni
دَاعِيَتَا
dāʕiyatā
accusative دَاعِيَتَيْنِ
dāʕiyatayni
الدَّاعِيَتَيْنِ
ad-dāʕiyatayni
دَاعِيَتَيْ
dāʕiyatay
genitive دَاعِيَتَيْنِ
dāʕiyatayni
الدَّاعِيَتَيْنِ
ad-dāʕiyatayni
دَاعِيَتَيْ
dāʕiyatay
plural broken plural diptote in ـٍ (-in)
indefinite definite construct
informal دَوَاعِي
dawāʕī
الدَّوَاعِي
ad-dawāʕī
دَوَاعِي
dawāʕī
nominative دَوَاعٍ
dawāʕin
الدَّوَاعِي
ad-dawāʕī
دَوَاعِي
dawāʕī
accusative دَوَاعِيَ
dawāʕiya
الدَّوَاعِيَ
ad-dawāʕiya
دَوَاعِيَ
dawāʕiya
genitive دَوَاعٍ
dawāʕin
الدَّوَاعِي
ad-dawāʕī
دَوَاعِي
dawāʕī