خشبي

Arabic

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of خَشَب (ḵašab, “wood”) +‎ ـِيّ (-iyy), from the root خ ش ب (ḵ š b).

Pronunciation

• IPA^(key): /xa.ʃa.bijj/

Adjective

خَشَبِيّ • (ḵašabiyy) (feminine خَشَبِيَّة (ḵašabiyya), masculine plural خَشَبِيُّونَ (ḵašabiyyūna), feminine plural خَشَبِيَّات (ḵašabiyyāt))

1. wooden

Declension

Declension of adjective خَشَبِيّ (ḵašabiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَشَبِي ḵašabī	الْخَشَبِي al-ḵašabī	خَشَبِيَّة ḵašabiyya	الْخَشَبِيَّة al-ḵašabiyya
Nominative	خَشَبِيٌّ ḵašabiyyun	الْخَشَبِيُّ al-ḵašabiyyu	خَشَبِيَّةٌ ḵašabiyyatun	الْخَشَبِيَّةُ al-ḵašabiyyatu
Accusative	خَشَبِيًّا ḵašabiyyan	الْخَشَبِيَّ al-ḵašabiyya	خَشَبِيَّةً ḵašabiyyatan	الْخَشَبِيَّةَ al-ḵašabiyyata
Genitive	خَشَبِيٍّ ḵašabiyyin	الْخَشَبِيِّ al-ḵašabiyyi	خَشَبِيَّةٍ ḵašabiyyatin	الْخَشَبِيَّةِ al-ḵašabiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَشَبِيَّيْن ḵašabiyyayn	الْخَشَبِيَّيْن al-ḵašabiyyayn	خَشَبِيَّتَيْن ḵašabiyyatayn	الْخَشَبِيَّتَيْن al-ḵašabiyyatayn
Nominative	خَشَبِيَّانِ ḵašabiyyāni	الْخَشَبِيَّانِ al-ḵašabiyyāni	خَشَبِيَّتَانِ ḵašabiyyatāni	الْخَشَبِيَّتَانِ al-ḵašabiyyatāni
Accusative	خَشَبِيَّيْنِ ḵašabiyyayni	الْخَشَبِيَّيْنِ al-ḵašabiyyayni	خَشَبِيَّتَيْنِ ḵašabiyyatayni	الْخَشَبِيَّتَيْنِ al-ḵašabiyyatayni
Genitive	خَشَبِيَّيْنِ ḵašabiyyayni	الْخَشَبِيَّيْنِ al-ḵašabiyyayni	خَشَبِيَّتَيْنِ ḵašabiyyatayni	الْخَشَبِيَّتَيْنِ al-ḵašabiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	خَشَبِيِّين ḵašabiyyīn	الْخَشَبِيِّين al-ḵašabiyyīn	خَشَبِيَّات ḵašabiyyāt	الْخَشَبِيَّات al-ḵašabiyyāt
Nominative	خَشَبِيُّونَ ḵašabiyyūna	الْخَشَبِيُّونَ al-ḵašabiyyūna	خَشَبِيَّاتٌ ḵašabiyyātun	الْخَشَبِيَّاتُ al-ḵašabiyyātu
Accusative	خَشَبِيِّينَ ḵašabiyyīna	الْخَشَبِيِّينَ al-ḵašabiyyīna	خَشَبِيَّاتٍ ḵašabiyyātin	الْخَشَبِيَّاتِ al-ḵašabiyyāti
Genitive	خَشَبِيِّينَ ḵašabiyyīna	الْخَشَبِيِّينَ al-ḵašabiyyīna	خَشَبِيَّاتٍ ḵašabiyyātin	الْخَشَبِيَّاتِ al-ḵašabiyyāti

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

خَشِّبِي • (ḵaššibī) (form II) /xaʃ.ʃi.biː/

1. second-person feminine singular imperative of خَشَّبَ (ḵaššaba)