حلقي

See also: خلقي and خلفي

Arabic

Root
ح ل ق (ḥ l q)
6 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ħa.la.qijj/

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of حَلَق (ḥalaq, “pharynx”) +‎ ـِيّ (-iyy).

Adjective

حَلَقِيّ • (ḥalaqiyy) (feminine حَلَقِيَّة (ḥalaqiyya), masculine plural حَلَقِيُّونَ (ḥalaqiyyūna), feminine plural حَلَقِيَّات (ḥalaqiyyāt))

1. (phonetics) pharyngeal (consonants, which are ء (ʔ), ه (h), ع (ʕ), ح (ḥ), غ (ḡ) and خ (ḵ) in Arabic.)

Declension

Declension of adjective حَلَقِيّ (ḥalaqiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	حَلَقِي ḥalaqī	الْحَلَقِي al-ḥalaqī	حَلَقِيَّة ḥalaqiyya	الْحَلَقِيَّة al-ḥalaqiyya
Nominative	حَلَقِيٌّ ḥalaqiyyun	الْحَلَقِيُّ al-ḥalaqiyyu	حَلَقِيَّةٌ ḥalaqiyyatun	الْحَلَقِيَّةُ al-ḥalaqiyyatu
Accusative	حَلَقِيًّا ḥalaqiyyan	الْحَلَقِيَّ al-ḥalaqiyya	حَلَقِيَّةً ḥalaqiyyatan	الْحَلَقِيَّةَ al-ḥalaqiyyata
Genitive	حَلَقِيٍّ ḥalaqiyyin	الْحَلَقِيِّ al-ḥalaqiyyi	حَلَقِيَّةٍ ḥalaqiyyatin	الْحَلَقِيَّةِ al-ḥalaqiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	حَلَقِيَّيْن ḥalaqiyyayn	الْحَلَقِيَّيْن al-ḥalaqiyyayn	حَلَقِيَّتَيْن ḥalaqiyyatayn	الْحَلَقِيَّتَيْن al-ḥalaqiyyatayn
Nominative	حَلَقِيَّانِ ḥalaqiyyāni	الْحَلَقِيَّانِ al-ḥalaqiyyāni	حَلَقِيَّتَانِ ḥalaqiyyatāni	الْحَلَقِيَّتَانِ al-ḥalaqiyyatāni
Accusative	حَلَقِيَّيْنِ ḥalaqiyyayni	الْحَلَقِيَّيْنِ al-ḥalaqiyyayni	حَلَقِيَّتَيْنِ ḥalaqiyyatayni	الْحَلَقِيَّتَيْنِ al-ḥalaqiyyatayni
Genitive	حَلَقِيَّيْنِ ḥalaqiyyayni	الْحَلَقِيَّيْنِ al-ḥalaqiyyayni	حَلَقِيَّتَيْنِ ḥalaqiyyatayni	الْحَلَقِيَّتَيْنِ al-ḥalaqiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	حَلَقِيِّين ḥalaqiyyīn	الْحَلَقِيِّين al-ḥalaqiyyīn	حَلَقِيَّات ḥalaqiyyāt	الْحَلَقِيَّات al-ḥalaqiyyāt
Nominative	حَلَقِيُّونَ ḥalaqiyyūna	الْحَلَقِيُّونَ al-ḥalaqiyyūna	حَلَقِيَّاتٌ ḥalaqiyyātun	الْحَلَقِيَّاتُ al-ḥalaqiyyātu
Accusative	حَلَقِيِّينَ ḥalaqiyyīna	الْحَلَقِيِّينَ al-ḥalaqiyyīna	حَلَقِيَّاتٍ ḥalaqiyyātin	الْحَلَقِيَّاتِ al-ḥalaqiyyāti
Genitive	حَلَقِيِّينَ ḥalaqiyyīna	الْحَلَقِيِّينَ al-ḥalaqiyyīna	حَلَقِيَّاتٍ ḥalaqiyyātin	الْحَلَقِيَّاتِ al-ḥalaqiyyāti

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

حَلِّقِي • (ḥalliqī) (form II) /ħal.li.qiː/

1. second-person feminine singular imperative of حَلَّقَ (ḥallaqa)