حبالة

Arabic

Root
ح ب ل (ḥ b l)
5 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ħi.baː.la/

Noun

حِبَالَة • (ḥibāla) f (plural حَبَائِل (ḥabāʔil))

1. snare, a net or other tied or tying thing by which one catches

Declension

Declension of noun حِبَالَة (ḥibāla)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حِبَالَة ḥibāla	الْحِبَالَة al-ḥibāla	حِبَالَة ḥibālat
Nominative	حِبَالَةٌ ḥibālatun	الْحِبَالَةُ al-ḥibālatu	حِبَالَةُ ḥibālatu
Accusative	حِبَالَةً ḥibālatan	الْحِبَالَةَ al-ḥibālata	حِبَالَةَ ḥibālata
Genitive	حِبَالَةٍ ḥibālatin	الْحِبَالَةِ al-ḥibālati	حِبَالَةِ ḥibālati
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حِبَالَتَيْن ḥibālatayn	الْحِبَالَتَيْن al-ḥibālatayn	حِبَالَتَيْ ḥibālatay
Nominative	حِبَالَتَانِ ḥibālatāni	الْحِبَالَتَانِ al-ḥibālatāni	حِبَالَتَا ḥibālatā
Accusative	حِبَالَتَيْنِ ḥibālatayni	الْحِبَالَتَيْنِ al-ḥibālatayni	حِبَالَتَيْ ḥibālatay
Genitive	حِبَالَتَيْنِ ḥibālatayni	الْحِبَالَتَيْنِ al-ḥibālatayni	حِبَالَتَيْ ḥibālatay
Plural	basic broken plural diptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَبَائِل ḥabāʔil	الْحَبَائِل al-ḥabāʔil	حَبَائِل ḥabāʔil
Nominative	حَبَائِلُ ḥabāʔilu	الْحَبَائِلُ al-ḥabāʔilu	حَبَائِلُ ḥabāʔilu
Accusative	حَبَائِلَ ḥabāʔila	الْحَبَائِلَ al-ḥabāʔila	حَبَائِلَ ḥabāʔila
Genitive	حَبَائِلَ ḥabāʔila	الْحَبَائِلِ al-ḥabāʔili	حَبَائِلِ ḥabāʔili

Noun

حَبَالَة • (ḥabāla) f

1. rope-making or the particular mode thereof

Declension

Declension of noun حَبَالَة (ḥabāla)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَبَالَة ḥabāla	الْحَبَالَة al-ḥabāla	حَبَالَة ḥabālat
Nominative	حَبَالَةٌ ḥabālatun	الْحَبَالَةُ al-ḥabālatu	حَبَالَةُ ḥabālatu
Accusative	حَبَالَةً ḥabālatan	الْحَبَالَةَ al-ḥabālata	حَبَالَةَ ḥabālata
Genitive	حَبَالَةٍ ḥabālatin	الْحَبَالَةِ al-ḥabālati	حَبَالَةِ ḥabālati