توحش

Arabic

Root
و ح ش (w ḥ š)
4 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ta.waħ.ħa.ʃa/

Verb

تَوَحَّشَ • (tawaḥḥaša) V (non-past يَتَوَحَّشُ (yatawaḥḥašu), verbal noun تَوَحُّش (tawaḥḥuš))

1. to be unsocial, unsociable, unfamiliar or shy
2. to act wild, savage, monstrous, brutal, barbarous, untamed, bestial or feral
3. to be desolate, deserted, waste

Conjugation

    Conjugation of تَوَحَّشَ (V, sound, impersonal passive, verbal noun تَوَحُّش)

verbal noun الْمَصْدَر						تَوَحُّش tawaḥḥuš
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُتَوَحِّش mutawaḥḥiš
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُتَوَحَّش mutawaḥḥaš
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَوَحَّشْتُ tawaḥḥaštu	تَوَحَّشْتَ tawaḥḥašta	تَوَحَّشَ tawaḥḥaša		تَوَحَّشْتُمَا tawaḥḥaštumā	تَوَحَّشَا tawaḥḥašā		تَوَحَّشْنَا tawaḥḥašnā	تَوَحَّشْتُمْ tawaḥḥaštum	تَوَحَّشُوا tawaḥḥašū
	f		تَوَحَّشْتِ tawaḥḥašti	تَوَحَّشَتْ tawaḥḥašat			تَوَحَّشَتَا tawaḥḥašatā			تَوَحَّشْتُنَّ tawaḥḥaštunna	تَوَحَّشْنَ tawaḥḥašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَوَحَّشُ ʔatawaḥḥašu	تَتَوَحَّشُ tatawaḥḥašu	يَتَوَحَّشُ yatawaḥḥašu		تَتَوَحَّشَانِ tatawaḥḥašāni	يَتَوَحَّشَانِ yatawaḥḥašāni		نَتَوَحَّشُ natawaḥḥašu	تَتَوَحَّشُونَ tatawaḥḥašūna	يَتَوَحَّشُونَ yatawaḥḥašūna
	f		تَتَوَحَّشِينَ tatawaḥḥašīna	تَتَوَحَّشُ tatawaḥḥašu			تَتَوَحَّشَانِ tatawaḥḥašāni			تَتَوَحَّشْنَ tatawaḥḥašna	يَتَوَحَّشْنَ yatawaḥḥašna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَوَحَّشَ ʔatawaḥḥaša	تَتَوَحَّشَ tatawaḥḥaša	يَتَوَحَّشَ yatawaḥḥaša		تَتَوَحَّشَا tatawaḥḥašā	يَتَوَحَّشَا yatawaḥḥašā		نَتَوَحَّشَ natawaḥḥaša	تَتَوَحَّشُوا tatawaḥḥašū	يَتَوَحَّشُوا yatawaḥḥašū
	f		تَتَوَحَّشِي tatawaḥḥašī	تَتَوَحَّشَ tatawaḥḥaša			تَتَوَحَّشَا tatawaḥḥašā			تَتَوَحَّشْنَ tatawaḥḥašna	يَتَوَحَّشْنَ yatawaḥḥašna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَوَحَّشْ ʔatawaḥḥaš	تَتَوَحَّشْ tatawaḥḥaš	يَتَوَحَّشْ yatawaḥḥaš		تَتَوَحَّشَا tatawaḥḥašā	يَتَوَحَّشَا yatawaḥḥašā		نَتَوَحَّشْ natawaḥḥaš	تَتَوَحَّشُوا tatawaḥḥašū	يَتَوَحَّشُوا yatawaḥḥašū
	f		تَتَوَحَّشِي tatawaḥḥašī	تَتَوَحَّشْ tatawaḥḥaš			تَتَوَحَّشَا tatawaḥḥašā			تَتَوَحَّشْنَ tatawaḥḥašna	يَتَوَحَّشْنَ yatawaḥḥašna
imperative الْأَمْر	m		تَوَحَّشْ tawaḥḥaš			تَوَحَّشَا tawaḥḥašā				تَوَحَّشُوا tawaḥḥašū
	f		تَوَحَّشِي tawaḥḥašī							تَوَحَّشْنَ tawaḥḥašna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	تُوُحِّشَ tuwuḥḥiša		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُتَوَحَّشُ yutawaḥḥašu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُتَوَحَّشَ yutawaḥḥaša		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُتَوَحَّشْ yutawaḥḥaš		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic تَوَحُّش (tawaḥḥuš).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [ta.wah.ˈhuʃ]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [t̪ʰä.wäɦ.hʊ́ʃ]

• (Dari, formal) IPA^(key): [t̪ʰä.wäɦ.hʊ́ʃ]
  • (Kabuli) IPA^(key): [t̪ʰä.wɑːʊ́ʃ]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [t̪ʰä.wɔːúʃ]

• (Iran, formal) IPA^(key): [t̪ʰæ.væɦ.hóʃ]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [t̪ʰä.väɦ.húʃ]

Readings
Classical reading?	tawahhuš
Dari reading?	tawahhuš
Iranian reading?	tavahhoš
Tajik reading?	tavahhuš

Noun

Dari	توحش
Iranian Persian
Tajik	таваҳҳуш

توحش • (tavahhoš)

1. wildness, savagery, barbarism
   • 1962, Jalal Al-e-Ahmad, غرب‌زدگی [ğarbzadegi, Occidentosis: A Plague from the West]:

     می‌بینید که میان این دو نهایت، نه تنها فاصله‌ای است عظیم بلکه به قول «تیبورمنده» گودالی است پر نشدنی که روز به روز هم عمیق‌تر و گشادتر می‌گردد به طریقی که ثروت و فقر، قدرت و ناتوانی، علم و جهل، آبادانی و ویرانی، تمدّن و توحّش در دنیا، دو قطبی شده است.

     mi-binid ke miyân-e in do nehâyat, na tanhâ fâsele'i ast azim balke be qowl-e "tibor mende" gowdâli ast por na-šodani ke ruz be ruz ham amiq-tar va gošâdtar mi-gardad be tariqi ke servat o faqr, qodrat o nâtavâni, elm o jahl, âbâdâni o virâni, tamaddon o tavahhoš dar donyâ, do qotbi šode ast.

     You see that not only is there an immense distance between these two extremes but, according to Tibor Mende, there is an inexhaustible chasm which is growing deeper and more gaping by the day so that wealth and poverty, power and impotence, knowledge and ignorance, prosperity and ruin, and civilization and barbarism in the world have become polarized.

Further reading

• Hayyim, Sulayman (1934) “توحش”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim