تنفذ

See also: تنفد, تنقذ, and تنقد

Arabic

Etymology 1

Root
ن ف ذ (n f ḏ)
7 terms

Verb

تَنَفَّذَ • (tanaffaḏa) V (non-past يَتَنَفَّذُ (yatanaffaḏu), verbal noun تَنَفُّذ (tanaffuḏ))

1. to be executed, to be implemented
   • a. 1135, Ibn ʿAbdūn, “Un document sur la vie urbaine et les corps de métiers à Séville au début du XII^e siècle: Le traité d’Ibn ʿAbdūn publié avec une introduction et un glossaire”, in Évariste Lévi-Provençal, editor, Journal asiatique‎^[1], number 2, published 1934, pages 208 (٥٨ ١٦) line 10 and 13:

Conjugation

    Conjugation of تَنَفَّذَ (V, sound, no passive, verbal noun تَنَفُّذ)

verbal noun الْمَصْدَر						تَنَفُّذ tanaffuḏ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُتَنَفِّذ mutanaffiḏ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَنَفَّذْتُ tanaffaḏtu	تَنَفَّذْتَ tanaffaḏta	تَنَفَّذَ tanaffaḏa		تَنَفَّذْتُمَا tanaffaḏtumā	تَنَفَّذَا tanaffaḏā		تَنَفَّذْنَا tanaffaḏnā	تَنَفَّذْتُمْ tanaffaḏtum	تَنَفَّذُوا tanaffaḏū
	f		تَنَفَّذْتِ tanaffaḏti	تَنَفَّذَتْ tanaffaḏat			تَنَفَّذَتَا tanaffaḏatā			تَنَفَّذْتُنَّ tanaffaḏtunna	تَنَفَّذْنَ tanaffaḏna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَنَفَّذُ ʔatanaffaḏu	تَتَنَفَّذُ tatanaffaḏu	يَتَنَفَّذُ yatanaffaḏu		تَتَنَفَّذَانِ tatanaffaḏāni	يَتَنَفَّذَانِ yatanaffaḏāni		نَتَنَفَّذُ natanaffaḏu	تَتَنَفَّذُونَ tatanaffaḏūna	يَتَنَفَّذُونَ yatanaffaḏūna
	f		تَتَنَفَّذِينَ tatanaffaḏīna	تَتَنَفَّذُ tatanaffaḏu			تَتَنَفَّذَانِ tatanaffaḏāni			تَتَنَفَّذْنَ tatanaffaḏna	يَتَنَفَّذْنَ yatanaffaḏna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَنَفَّذَ ʔatanaffaḏa	تَتَنَفَّذَ tatanaffaḏa	يَتَنَفَّذَ yatanaffaḏa		تَتَنَفَّذَا tatanaffaḏā	يَتَنَفَّذَا yatanaffaḏā		نَتَنَفَّذَ natanaffaḏa	تَتَنَفَّذُوا tatanaffaḏū	يَتَنَفَّذُوا yatanaffaḏū
	f		تَتَنَفَّذِي tatanaffaḏī	تَتَنَفَّذَ tatanaffaḏa			تَتَنَفَّذَا tatanaffaḏā			تَتَنَفَّذْنَ tatanaffaḏna	يَتَنَفَّذْنَ yatanaffaḏna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَنَفَّذْ ʔatanaffaḏ	تَتَنَفَّذْ tatanaffaḏ	يَتَنَفَّذْ yatanaffaḏ		تَتَنَفَّذَا tatanaffaḏā	يَتَنَفَّذَا yatanaffaḏā		نَتَنَفَّذْ natanaffaḏ	تَتَنَفَّذُوا tatanaffaḏū	يَتَنَفَّذُوا yatanaffaḏū
	f		تَتَنَفَّذِي tatanaffaḏī	تَتَنَفَّذْ tatanaffaḏ			تَتَنَفَّذَا tatanaffaḏā			تَتَنَفَّذْنَ tatanaffaḏna	يَتَنَفَّذْنَ yatanaffaḏna
imperative الْأَمْر	m		تَنَفَّذْ tanaffaḏ			تَنَفَّذَا tanaffaḏā				تَنَفَّذُوا tanaffaḏū
	f		تَنَفَّذِي tanaffaḏī							تَنَفَّذْنَ tanaffaḏna

Noun

تَنَفُّذ • (tanaffuḏ) m

1. verbal noun of تَنَفَّذَ (tanaffaḏa) (form V)

Declension

Declension of noun تَنَفُّذ (tanaffuḏ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَنَفُّذ tanaffuḏ	التَّنَفُّذ at-tanaffuḏ	تَنَفُّذ tanaffuḏ
Nominative	تَنَفُّذٌ tanaffuḏun	التَّنَفُّذُ at-tanaffuḏu	تَنَفُّذُ tanaffuḏu
Accusative	تَنَفُّذًا tanaffuḏan	التَّنَفُّذَ at-tanaffuḏa	تَنَفُّذَ tanaffuḏa
Genitive	تَنَفُّذٍ tanaffuḏin	التَّنَفُّذِ at-tanaffuḏi	تَنَفُّذِ tanaffuḏi