تشامخ

Arabic

Root
ش م خ (š m ḵ)
4 terms

Etymology 1

Pronunciation

• Verb: IPA^(key): /ta.ʃaː.ma.xa/

Verb

تَشَامَخَ • (tašāmaḵa) VI (non-past يَتَشَامَخُ (yatašāmaḵu), verbal noun تَشَامُخ (tašāmuḵ))

1. to become arrogant, haughty, conceited
2. to be high, tall (of a mountain)

   Synonyms: عَلَا (ʕalā), اِرْتَفَعَ (irtafaʕa)

Conjugation

    Conjugation of تَشَامَخَ (VI, sound, impersonal passive (?), verbal noun تَشَامُخ)

verbal noun الْمَصْدَر						تَشَامُخ tašāmuḵ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُتَشَامِخ mutašāmiḵ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُتَشَامَخ mutašāmaḵ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَشَامَخْتُ tašāmaḵtu	تَشَامَخْتَ tašāmaḵta	تَشَامَخَ tašāmaḵa		تَشَامَخْتُمَا tašāmaḵtumā	تَشَامَخَا tašāmaḵā		تَشَامَخْنَا tašāmaḵnā	تَشَامَخْتُمْ tašāmaḵtum	تَشَامَخُوا tašāmaḵū
	f		تَشَامَخْتِ tašāmaḵti	تَشَامَخَتْ tašāmaḵat			تَشَامَخَتَا tašāmaḵatā			تَشَامَخْتُنَّ tašāmaḵtunna	تَشَامَخْنَ tašāmaḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَشَامَخُ ʔatašāmaḵu	تَتَشَامَخُ tatašāmaḵu	يَتَشَامَخُ yatašāmaḵu		تَتَشَامَخَانِ tatašāmaḵāni	يَتَشَامَخَانِ yatašāmaḵāni		نَتَشَامَخُ natašāmaḵu	تَتَشَامَخُونَ tatašāmaḵūna	يَتَشَامَخُونَ yatašāmaḵūna
	f		تَتَشَامَخِينَ tatašāmaḵīna	تَتَشَامَخُ tatašāmaḵu			تَتَشَامَخَانِ tatašāmaḵāni			تَتَشَامَخْنَ tatašāmaḵna	يَتَشَامَخْنَ yatašāmaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَشَامَخَ ʔatašāmaḵa	تَتَشَامَخَ tatašāmaḵa	يَتَشَامَخَ yatašāmaḵa		تَتَشَامَخَا tatašāmaḵā	يَتَشَامَخَا yatašāmaḵā		نَتَشَامَخَ natašāmaḵa	تَتَشَامَخُوا tatašāmaḵū	يَتَشَامَخُوا yatašāmaḵū
	f		تَتَشَامَخِي tatašāmaḵī	تَتَشَامَخَ tatašāmaḵa			تَتَشَامَخَا tatašāmaḵā			تَتَشَامَخْنَ tatašāmaḵna	يَتَشَامَخْنَ yatašāmaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَشَامَخْ ʔatašāmaḵ	تَتَشَامَخْ tatašāmaḵ	يَتَشَامَخْ yatašāmaḵ		تَتَشَامَخَا tatašāmaḵā	يَتَشَامَخَا yatašāmaḵā		نَتَشَامَخْ natašāmaḵ	تَتَشَامَخُوا tatašāmaḵū	يَتَشَامَخُوا yatašāmaḵū
	f		تَتَشَامَخِي tatašāmaḵī	تَتَشَامَخْ tatašāmaḵ			تَتَشَامَخَا tatašāmaḵā			تَتَشَامَخْنَ tatašāmaḵna	يَتَشَامَخْنَ yatašāmaḵna
imperative الْأَمْر	m		تَشَامَخْ tašāmaḵ			تَشَامَخَا tašāmaḵā				تَشَامَخُوا tašāmaḵū
	f		تَشَامَخِي tašāmaḵī							تَشَامَخْنَ tašāmaḵna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	تُشُومِخَ tušūmiḵa		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُتَشَامَخُ yutašāmaḵu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُتَشَامَخَ yutašāmaḵa		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُتَشَامَخْ yutašāmaḵ		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

Etymology 2

Verbal noun of تَشَامَخَ (tašāmaḵa).

Pronunciation

• Noun: IPA^(key): /ta.ʃaː.mux/

Noun

تَشَامُخ • (tašāmuḵ) m

1. verbal noun of تَشَامَخَ (tašāmaḵa) (form VI)
2. haughtiness, arrogance, pride, loftiness
3. highness, tallness (of a mountain)

   Synonyms: عُلُوّ (ʕuluww), اِرْتِفَاع (irtifāʕ)

Declension

Declension of noun تَشَامُخ (tašāmuḵ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَشَامُخ tašāmuḵ	التَّشَامُخ at-tašāmuḵ	تَشَامُخ tašāmuḵ
Nominative	تَشَامُخٌ tašāmuḵun	التَّشَامُخُ at-tašāmuḵu	تَشَامُخُ tašāmuḵu
Accusative	تَشَامُخًا tašāmuḵan	التَّشَامُخَ at-tašāmuḵa	تَشَامُخَ tašāmuḵa
Genitive	تَشَامُخٍ tašāmuḵin	التَّشَامُخِ at-tašāmuḵi	تَشَامُخِ tašāmuḵi