Jump to content

ببا

From Wiktionary, the free dictionary
See also: پتا

Mazanderani

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ببا (babâ)

  1. dad, daddy, father
[edit]

Old Anatolian Turkish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Onomatopoeic.

Noun

[edit]

بَبَا (baba)

  1. father, dad
    Synonym: آتَا (ata)
    • 14th Century, anonymous author, Dresden Manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān:
      اوغول دخي نيلسون ببا اولب مال قالمسه
      oġul daḫı näyläsün baba ölüp māl qalmasa
      what is for a son to do if [his] father dies and leaves no goods

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “baba”, in Nişanyan Sözlük
  • “baba”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977

Persian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ببا (böbâ)

  1. (dialectal) dad, daddy, father