انهرس

Arabic

Root
ه ر س (h r s)
8 terms

Verb

اِنْهَرَسَ • (inharasa) VII (non-past يَنْهَرِسُ (yanharisu), verbal noun اِنْهِرَاس (inhirās))

1. to be crushed, to be pounded, to be ground, to be squashed

Conjugation

    Conjugation of اِنْهَرَسَ (VII, sound, no passive (?), verbal noun اِنْهِرَاس)

verbal noun الْمَصْدَر						اِنْهِرَاس inhirās
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُنْهَرِس munharis
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْهَرَسْتُ inharastu	اِنْهَرَسْتَ inharasta	اِنْهَرَسَ inharasa		اِنْهَرَسْتُمَا inharastumā	اِنْهَرَسَا inharasā		اِنْهَرَسْنَا inharasnā	اِنْهَرَسْتُمْ inharastum	اِنْهَرَسُوا inharasū
	f		اِنْهَرَسْتِ inharasti	اِنْهَرَسَتْ inharasat			اِنْهَرَسَتَا inharasatā			اِنْهَرَسْتُنَّ inharastunna	اِنْهَرَسْنَ inharasna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْهَرِسُ ʔanharisu	تَنْهَرِسُ tanharisu	يَنْهَرِسُ yanharisu		تَنْهَرِسَانِ tanharisāni	يَنْهَرِسَانِ yanharisāni		نَنْهَرِسُ nanharisu	تَنْهَرِسُونَ tanharisūna	يَنْهَرِسُونَ yanharisūna
	f		تَنْهَرِسِينَ tanharisīna	تَنْهَرِسُ tanharisu			تَنْهَرِسَانِ tanharisāni			تَنْهَرِسْنَ tanharisna	يَنْهَرِسْنَ yanharisna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْهَرِسَ ʔanharisa	تَنْهَرِسَ tanharisa	يَنْهَرِسَ yanharisa		تَنْهَرِسَا tanharisā	يَنْهَرِسَا yanharisā		نَنْهَرِسَ nanharisa	تَنْهَرِسُوا tanharisū	يَنْهَرِسُوا yanharisū
	f		تَنْهَرِسِي tanharisī	تَنْهَرِسَ tanharisa			تَنْهَرِسَا tanharisā			تَنْهَرِسْنَ tanharisna	يَنْهَرِسْنَ yanharisna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْهَرِسْ ʔanharis	تَنْهَرِسْ tanharis	يَنْهَرِسْ yanharis		تَنْهَرِسَا tanharisā	يَنْهَرِسَا yanharisā		نَنْهَرِسْ nanharis	تَنْهَرِسُوا tanharisū	يَنْهَرِسُوا yanharisū
	f		تَنْهَرِسِي tanharisī	تَنْهَرِسْ tanharis			تَنْهَرِسَا tanharisā			تَنْهَرِسْنَ tanharisna	يَنْهَرِسْنَ yanharisna
imperative الْأَمْر	m		اِنْهَرِسْ inharis			اِنْهَرِسَا inharisā				اِنْهَرِسُوا inharisū
	f		اِنْهَرِسِي inharisī							اِنْهَرِسْنَ inharisna