اسمك
Appearance
Ottoman Turkish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Turkic *ȫs- (“to blow”); cognate with Azerbaijani əsmək, Chuvash авӑс (avăs), Karakhanid اَسْماكْ (esmēk), Khalaj həsmək, Turkmen öwüsmek and Uzbek esmoq.
Verb
[edit]اسمك • (esmek) (third-person singular aorist اسر (eser))
- (intransitive, of wind) to blow, to produce an air current
Derived terms
[edit]- اسمه (esme, “a blow or blast of wind”)
- اسوب صاورمق (esüb savurmak, “to storm and bluster”)
- باشده خلیالر اسمك (başda hülyalar esmek, “to dream big”)
- روزكار اسمك (rüzgâr esmek, “to be favored by fortune”)
- قواق یلی اسمك (kavak yeli esmek, “to feel inclined to dissipation”)
- یرنده یللر اسمك (yerinde yeller esmek, “to be wiped out or annihilated”)
Descendants
[edit]Further reading
[edit]- Barbier de Meynard, Charles (1881) “اسمك”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 57
- Çağbayır, Yaşar (2007) “esmek1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1488
- Hindoglu, Artin (1838) “اسمك”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 38
- Kélékian, Diran (1911) “اسمك”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 93
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Flare”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 588
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “اسمك”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 222
- Nişanyan, Sevan (2002–) “es-”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “اسمك”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 114