ابتذال

Arabic

Root
ب ذ ل (b ḏ l)
6 terms

Etymology

Verbal noun of اِبْتَذَلَ (ibtaḏala).

Pronunciation

• IPA^(key): /ib.ti.ðaːl/
• Rhymes: -aːl

Noun

اِبْتِذَال • (ibtiḏāl) m

1. verbal noun of اِبْتَذَلَ (ibtaḏala) (form VIII)

Declension

Declension of noun اِبْتِذَال (ibtiḏāl)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	اِبْتِذَال ibtiḏāl	الِابْتِذَال al-ibtiḏāl	اِبْتِذَال ibtiḏāl
Nominative	اِبْتِذَالٌ ibtiḏālun	الِابْتِذَالُ al-ibtiḏālu	اِبْتِذَالُ ibtiḏālu
Accusative	اِبْتِذَالًا ibtiḏālan	الِابْتِذَالَ al-ibtiḏāla	اِبْتِذَالَ ibtiḏāla
Genitive	اِبْتِذَالٍ ibtiḏālin	الِابْتِذَالِ al-ibtiḏāli	اِبْتِذَالِ ibtiḏāli

Descendants

• → Ottoman Turkish: ابتذال (ibtizâl)