ائم

Khalaj

Noun

ائم (êm) (definite accusative ائمی, plural ائملَر)

1. Arabic spelling of êm (“trousers”)

Declension

Declension of ائم

	singular	plural
nominative	ائم	ائملَر
genitive	ائمۆݧ	ائملَریݧ
dative	ائمکه	ائملَرکه
definite accusative	ائمۆ	ائملَری
locative	ائمچه	ائملَرچه
ablative	ائمده	ائملَرده
instrumental	ائمله	ائملَرله
equative	ائموارا	ائملَروارا