إفلاح

See also: افلاح

Arabic

Noun

إِفْلَاح • (ʔiflāḥ) m

1. verbal noun of أَفْلَحَ (ʔaflaḥa) (form IV)

Declension

Declension of noun إِفْلَاح (ʔiflāḥ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	إِفْلَاح ʔiflāḥ	الْإِفْلَاح al-ʔiflāḥ	إِفْلَاح ʔiflāḥ
Nominative	إِفْلَاحٌ ʔiflāḥun	الْإِفْلَاحُ al-ʔiflāḥu	إِفْلَاحُ ʔiflāḥu
Accusative	إِفْلَاحًا ʔiflāḥan	الْإِفْلَاحَ al-ʔiflāḥa	إِفْلَاحَ ʔiflāḥa
Genitive	إِفْلَاحٍ ʔiflāḥin	الْإِفْلَاحِ al-ʔiflāḥi	إِفْلَاحِ ʔiflāḥi