Jump to content

إذلال

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]
Root
ذ ل ل (ḏ l l)
10 terms

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

إِذْلَال (ʔiḏlālm

  1. verbal noun of أَذَلَّ (ʔaḏalla) (form IV)
  2. humiliation, degradation
    Antonym: إِكْرَام (ʔikrām, honoring)

Declension

[edit]
Declension of noun إِذْلَال (ʔiḏlāl)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal إِذْلَال
ʔiḏlāl
الْإِذْلَال
al-ʔiḏlāl
إِذْلَال
ʔiḏlāl
nominative إِذْلَالٌ
ʔiḏlālun
الْإِذْلَالُ
al-ʔiḏlālu
إِذْلَالُ
ʔiḏlālu
accusative إِذْلَالًا
ʔiḏlālan
الْإِذْلَالَ
al-ʔiḏlāla
إِذْلَالَ
ʔiḏlāla
genitive إِذْلَالٍ
ʔiḏlālin
الْإِذْلَالِ
al-ʔiḏlāli
إِذْلَالِ
ʔiḏlāli

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: izlal
  • Ottoman Turkish: اذلال (izlal)
  • Swahili: idhilali
  • Urdu: اذلال