آلایلی

Ottoman Turkish

Etymology

آلای (alay) +‎ ـلی (-lı)

Adjective

آلایلی • (alaylı)

1. (military, of an officer) not formally educated, rising through the ranks
   • 1890, Ahmet Mithat, Zabit‎^[1]:

     بزم اردولرمزده مكتبلی ضابطانك آلایلی ضابطانه نسبتله موجودی اونبشده بر نسبتنده اولدیغنی خبرویرمش ایدك.

     Bizim ordularımızda mektebli zabitanın alaylı zabitana nisbetile mevcudu onbeşte bir nisbetinde olduğunu haber vermiş idik.

     (please add an English translation of this quotation)

Descendants

• Turkish: alaylı

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “alaylı²”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 194